Ligno
Ligno estas fibra, natura materialo, el kiu konsistas plejparto de la radikoj kaj branĉoj sub la ŝelo de arboj, arbedoj kaj iomkvante de arbustoj. Laŭ botanika vidpunkto ĝi estas ksilemo, histaro, kiu en vivanta planto transportas akvon kaj nutraĵojn al folioj kaj aliaj kreskantaj partoj de la planto. Ligno rolas en teniĝo de la planto.
Ligno estas ankaŭ peco el tia substanco, uzata por homaj bezonoj de jarmiloj. Ĝi servas ĉefe kiel brulaĵo (brulligno) kaj konstrumaterialo por domoj, iloj, mebloj kaj aliaj. El ligno oni ĉerpas paperon.
Ĉefaj uzataj tipoj de ligno:
Kemia konsisto
Bazaj kemiaj elementoj, el kiuj konsistas lingno, estas: karbono (49,5%), oksigeno (43,8%), hidrogeno (6,0%), azoto (0,2%) kaj aliaj etkvante. Ĉefaj kemiaĵoj kiuj konsistigas lignon estas: celulozo, hemicelulozoj kaj lignino. Krome ĝi enhavas karbonhidratojn, proteinojn, amelon, taninojn, volatilajn oleojn, kaŭĉukon kaj mineraralaĵojn, kiuj post brulo konsistigas cindron. Kemia konsisto de la cindro dependas de arbospecio, klimato, grundo kaj aliaj.
Proverboj pri ligno
Ekzistas pluraj proverboj pri ligno en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:
„ Fendita ligno facile ekbrulas. ” „ Kurba estas la ligno, sed rekte ĝi brulas. ” „ Ne el ĉiu ligno oni faras violonon. ” „ Flamiĝema kiel ligno rezina. ”
Vidu ankaŭ
- brulligno
- durameno
- papero
- rabotilo
- lignoskulptado
- lignotornado
- lignaĵisto
- lignoprilaboro
- dendrologio
Eksteraj ligiloj
greke http://wood.rleeden.no-ip.com greke http://www.fpl.fs.fed.us/documnts/fplgtr/fplgtr113/fplgtr113.htm greke http://www.trada.co.uk greke http://www.sankey.ws/wetwood.html