Listo de videoludiloj
Ĉi-sube estas listo de ĉefaj videoludiloj kiuj aperis unu post la alia. Kutime diversaj videoludiloj estas venditaj samtempe fare de pluraj ludfirmaoj. Ili estas arigitaj en generacioj depende de kiam ili estis ĉefe venditaj.
Ekzistas du grandaj tipoj de videoludiloj:
- Hejma videoludilo
Hejma videoludilo ofte devas esti konektita al aparatoj kiel ekrano kaj elektrafonto. Ili kutime estas pli potencaj, sed ili estas pli grandaj, do ili estas malpli facile transporteblaj.
- Portebla videoludilo
Tiuj videoludiloj ebligas videoludi ĉie: en aŭto, en domo, ktp... kaj estas facile transporteblaj. Ili ofte konsistas el eta ekrano kaj kelkaj butonoj.
Hejmaj videoludiloj[redakti | redakti fonton]
Unuaj videoludiloj[redakti | redakti fonton]
- Odyssey 1TL200 (1972)
- Pong (1975)
- APF TV Fun (1976)
- Coleco Telstar (1976)
Unua generacio, 8 bitoj[redakti | redakti fonton]
- Channel F (1976)
- Astrocade (1977)
- Atari 2600 (1977)
- Odyssey2 / Philips_G7000 (1978)
- Vectrex (1982)
Dua generacio, 8 bitoj[redakti | redakti fonton]
- Intellivision (1980)
- CreatiVision (1981)
- Atari 5200 Super System (1982)
- Arcadia 2001 (1982)
- Colecovision (1982)
- Philips G7400 / Videopac (1983)
Tria generacio, 8 bitoj[redakti | redakti fonton]
- Nintendo Entertainment System / Famicom / NES (Nintendo, 1983)
- Atari 7800 (Atari, 1986)
- Master System (SEGA, 1986)
- PC-Engine (NEC, 1987)
- CoreGrafX (NEC, 1989)
- Gx4000 (Amstrad, 1990)
Kvara generacio[redakti | redakti fonton]
32 bitoj[redakti | redakti fonton]
- Amiga CD32 (Commodore, 1993) - Nur en Eŭropo
- 3DO (3DO, 1993)
- 32X (Sega, 1993)
- Playdia (Bandai, 1994) - Nur en Japanio
- PC-FX (NEC, 1994)
16 bitoj[redakti | redakti fonton]
- TI-99 Home Computer (Texas Instruments, 1983)
- Mega Drive (Sega, 1989)
- CD-I (Philips, 1989)
- SuperGrafX (NEC, 1990)
- Neo-Geo (SNK, 1990)
- Super Nintendo Entertainment System / Super Famicom / SNES (Nintendo, 1990)
- Amiga CD-TV (Commodore, 1991)
- Neo-Geo CD (SNK, 1994)
Kvina generacio[redakti | redakti fonton]
64 bitoj[redakti | redakti fonton]
- Jaguar (Atari, 1993)
- Nintendo 64 (Nintendo, 1996)
32 bitoj[redakti | redakti fonton]
- PlayStation (Sony, 1995)
- Sega Saturn (Sega, 1996)
- Pippin (Apple Computer, 1996)
Sesa generacio (128 bitoj)[redakti | redakti fonton]
- Sega Dreamcast (Sega, 1998) 10,6 milionoj da venditaj videoludiloj [1][2]
- PlayStation 2 (Sony, 2000) - 136 milionoj da venditaj videoludiloj
- Nintendo GameCube (Nintendo, 2001) - 21 milionoj da venditaj videoludiloj
- Microsoft Xbox (Microsoft, 2001) - 22 milionoj da venditaj videoludiloj
Sepa generacio[redakti | redakti fonton]
Oka generacio[redakti | redakti fonton]
- Xbox One (Microsoft, 2013)
- PlayStation 4 (Sony, 2013)
- Wii U (Nintendo, 2012)
- Nintendo Switch (Nintendo, 2017)
Porteblaj videoludiloj[redakti | redakti fonton]
- Game Boy Advance kaj Game Boy Advance SP (Nintendo)
- Game Boy Micro de (Nintendo)
- Gizmondo (Tiger Telematics)
- GP2X (Gamepark)
- N-Gage kaj N-Gage QD (Nokia) Videoludebla Poŝtelefono
- Nintendo DS (Dual Screen) (Nintendo)
- PlayStation Portable / PSP (Sony)
- PlayStation Vita / PS Vita (Sony)
- Zodiac (Tapwave)
Piednotoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-08-05. Alirita 2009-08-05.
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-06-13. Alirita 2009-08-05.