Los Villares de Soria
| Los Villares de Soria | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo en Hispanio | |||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 42180 • 42162 | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 82 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 6 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 41° 52′ N, 2° 21′ U (mapo)41.864444444444-2.3555555555556Koordinatoj: 41° 52′ N, 2° 21′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 1 060 m [+] | ||
| Areo | 14,37 km² (1 437 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
_Mapa.svg)
| |||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Narros [+]
| |||
Los Villares de Soria [losbiLJAres deSOrja] estas municipo de Hispanio, en la regiono Kastilio kaj Leono, en la provinco Sorio kaj en la komarko Campo de Gómara en la oriento de la provinco, foje atribuita ankaŭ al la subkomarko Almarza.
La loknomo Los Villares de Soria estas etimologie komprenebla kiel La Vilaĝoj de Soria. Iam ĝi nomiĝis Los Villares de Almajano ĉar estis hejmo de la servistoj de la nobeloj kaj gravuloj de Mesto kiuj loĝis en Almajano.
Geografio[redakti | redakti fonton]
_Mapa.svg)
Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 14,37 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 81 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, fakte perdis preskaŭ 300 loĝantojn el la 1910-aj jaroj.
Ĝi distas 22 km de Sorio, provinca ĉefurbo. La municipa teritorio enhavas loĝlokojn La Rubia, Pinilla de Caradueña kaj Los Villares de Soria. Ĝi limas kun Ausejo de la Sierra, Aldealices, Aldealseñor, Cirujales del Río kaj Almajano.
Historio[redakti | redakti fonton]
La areo apartenis unue al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado fine de la 10-a jarcento. En la Censo de Pecheros de 1528 oni registris 24 pecheros, tio estas impostopagantaj familioj. En frua dokumento ĝi aoeras kiel nur Los Villares, formante parton de la Sexmo de San Juan.
Meze de la 19-a jarcento la municipa teritorio pliiĝis ĉar aligis Pinilla de Caradueña kaj La Rubia (La Blondulino).
Aktualo[redakti | redakti fonton]
Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj), forstado, manĝoproduktado kaj transmigra brutobredado (ŝafoj kaj bovoj). Lastatempe funkciado de servoj plej ekgravis, kune kun kultura kaj rura turismo, piedirado tra naturaj lokoj. Inter vidindaĵoj estas la preĝejoj, tradicia arkitekturo kaj tiel plu.