El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lotaro de Francio (franclingve Lothaire de France) (naskiĝis en 941 en Laon - mortis la 2-an de marto 986 en Laon), estis reĝo de Okcidenta Frankio de 954 ĝis 986. Li estis filo de Ludoviko la 4-a kaj de Gerberga de Germanio.
Li tuj sukcedis al sia patro kaj estis entronigita la 12-an de novembro 954 en la abatejo Saint Remi de Reims fare de la ĉefepiskopo de Reims, Artaud. Rifuzinte ĉian disdividon kun sia frato Karlo, Karlo ricevis en junio 977 la duklandon de "Malsupra Loreno" el sia kuzo la imperiestro Oto la 2-a de Germanio.
Li edziĝis kun Emma, filino de Lotaro d'Arles, pri kiu oni rakontas ke ŝi venenigis lin.
Vidu ankaŭ
Referencoj