Loyola de Palacio

Honorigoj
Honorigoj	Medalo de Roberto Schumann • Grand Cross of the Order of Civil Merit • Gold medal of Galicia • Granda Kruco de la ordeno de Izabela la Katolikino vd

Postenoj
Postenoj	European Commissioner for Energy • senatano de Hispanio • Member of the Congress of Deputies • Member of the Congress of Deputies • Member of the Congress of Deputies • membro de la Eŭropa Parlamento • European Commissioner for Transport vd

**Loyola de Palacio**
Loyola de Palacio
Persona informo
	Loyola de Palacio
Naskonomo	Ignacia de Loyola de Palacio del Valle de Lersundi
Naskiĝo	16-an de septembro 1950; en Madrido
Morto	13-an de decembro 2006 (56-jaraĝa); en Madrido
Mortis pro	naturaj kialoj vd
Mortis per	pulma kancero vd
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Hispanio vd
Alma mater	Komplutensa Universitato de Madrido vd
Partio	Popola Partio vd
Familio
Patro	Luis María de Palacio y Palacio vd
Patrino	Luisa Mariana del Valle-Lersundi y del Valle vd
Gefratoj	Ana de Palacio y del Valle-Lersundi vd
Parencoj	Hermann Tertsch vd
Profesio
Okupo	politikisto • advokato vd
Aktiva en	Strasburgo • Bruselo • Madrido vd
Postenoj
Postenoj	European Commissioner for Energy • senatano de Hispanio • Member of the Congress of Deputies • Member of the Congress of Deputies • Member of the Congress of Deputies • membro de la Eŭropa Parlamento • European Commissioner for Transport vd
Honorigoj
Honorigoj	Medalo de Roberto Schumann • Grand Cross of the Order of Civil Merit • Gold medal of Galicia • Granda Kruco de la ordeno de Izabela la Katolikino vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Loyola DE PALACIO Y DEL VALLE-LERSUNDI (naskiĝis la 6-an de septembro 1950 en Madrido en aristokrata eŭska familio kaj mortis la 13-an de decembro 2006) estis hispana politikistino.

Ŝi estis inter la unuaj virinoj, kiuj publike ekagadis post la morto de Generalo Franco dum 1975, kaj estis la unua ĝenerala sekretario de la junulara branĉo de la Popola Partio.

Ŝi estis ministrino en la hispana registaro de 1996 ĝis 1998, en la registaro de José María Aznar.

En 1999 ŝi fariĝis la ĉefkandidato de sia partio al la tiujaraj elektoj al la Eŭropa Parlamento. kaj poste interalie estis komisaro en la Eŭropa Komisiono Prodi, kiu gvidis la Eŭropan Union de la 16-a de septembro 1999 (post la demisio de la antaŭa Komisiono Santer) ĝis la 31-a de oktobro 2004. En la Eŭropa Komisiono, ŝi estis vicprezidanto kaj respondecis pri la fakoj de rilatoj kun la Eŭropa Parlamento, transportado kaj energio.