Makiavelismo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Niccolò Machiavelli

Makiavelismo estas amplekse uzata negativa termino por karakterizi senskrupulajn politikistojn kiel tiuj kiujn Makiavelo priskribis en La Princo. En La Princo Makiavelo konsilas la princon pri siaj aferoj: militoj, ribeloj, armeoj, ligoj, provincoj, la sento de la popolo, ktp. La princo, laŭ Makiavelo, por gajni kaj reteni potencon, iafoje devas agi senmorale: mensogo, perforto, perfido, ĉantaĝo, mortigo, hipokriteco, ktp. Leĝo kaj moralo estas sub la princo, ne super la princo, tio estas la reganto. La celo pravigas la rimedon. La respekto de la princo por leĝo, moralo, tradicio, ktp, estas tute oportuna, ne sincera aŭ bonkora.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Anglo, Sydney. Machiavelli – the First Century: Studies in Enthusiasm, Hostility, and Irrelevance, p. 229, Oxford University Press, 2005, ISBN 0-19-926776-6, ISBN 978-0-19-926776-7 Google Books
  • Spielberger, Charles D; Butcher, James N. Advances in Personality Assessment, vol. 9. (Hillsdale, NJ): Lawrence Erlbaum Associates, 1992

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]