Malfacila aŭdo
La malfacila aŭdo aŭ parta aŭda malkapablo estas aŭda malkapablo kun 30-90 dBa aŭda perdo en ambaŭ oreloj. Malfacilaj aŭduloj pli-malpli inteligas paroladon, kaj parolas. Ili ofte havas parolerarojn, ĉar la kontrolo de la parolado estas manka. Ilia plimulto ne konas kaj ne uzas signolingvon. Kiu el ili havas tre malfortan paroladon, tiu isoligas, kaj ne povas integrigi nek al la surduloj, nek al la aŭdantuloj. Kiuj parolas kaj signumas bene, tiuj ne havas tiun problemon; ili povas igi ponto kunliganta la ambaŭ komunumon.
Oni povas aŭdi la malfacilan aŭdadon en la parolo. Ekspertuloj ofte povas takŝi la tipon kaj la grandecon de aŭda malkapablo laŭ parolo. Lingvaj kapabloj de la infanoj estas tre malpli bonaj, ol samaĝaj bene aŭdantaj infanoj, do ili bezonas evolvigadon.
Laŭ la statistikoj 25 percento de la 65-70 jaruloj, kaj la 35-40 percento de la 70 kaj pli jara aĝaj homoj aŭdas malfacile. Ilia plimulto hontas la aŭdan malkapablon, kaj fermiĝas sin pli kaj pli.
Ĉefaj tipoj de la aŭda malkapablo estas konduka kaj nerva. Ĝi povas havi multan kaŭzojn, povas esti denaska aŭ inflamo kaj bruo. Oni povas plibonigi la aŭdon per operacioj, per audxiloj aŭ aliaj iloj enmetita en la interno de la orelo.