Malgranda buntpego

Kiel legi la taksonomion

Malgranda buntpego

Biologia klasado

Regno:	Animaloj Animalia
Filumo:	Ĥorduloj Chordata
Klaso:	Birda klaso Aves
Ordo:	Pegoformaj birdoj Piciformes
Familio:	Pegedoj Picidae
Genro:	Dendrokopo Dendrocopos
Specio:	Malgranda buntpego Dendrocopos minor Linnaeus 1758

Natura arealo

Aliaj Vikimediaj projektoj

Sistematiko en Vikispecioj

Komunejo pri Malgranda buntpego

v • d • r

La Malgranda buntpego (Picoides minor aŭ Dendrocopos minor) estas birdo de la genro Dendrocopos kaj ja la plej malgranda buntpego, ne pli granda ol ordinara paseredo! Tamen estas pego kun ties komunaj manieroj, ktp. Ĝi estis iam atribuita al genro Dendrocopos (foje malĝuste literumita kiel Dendrocopus), kaj ankoraŭ ĝi estas, sed ĝi aspektas pli proksima al la Strivizaĝa buntpego, Picoides pubescens.

La arealo de la malgranda buntpego okupas kvazaŭ la tutaĵon de la Palearkto, kaj oni agnoskas kelkajn subspeciojn.

Aspekto[redakti | redakti fonton]

Pro sia malgrandeco kaj kutimo resti sur pinto de altaj arboj en arbaroj kaj parkoj, tiu eta pego estas malofte facile rigardata, sed se oni trafas ĝin ĉe trunko estas facile identigita pro la larĝa striado en flugiloj kaj pli mallarĝa striado en supra dorso.

Kiel aliaj buntpegoj, la virbirdo havas ruĝon sur la kapo, sed la inbirdo ne (kvankam ambaŭseksaj junuloj havas pli aŭ malpli ruĝan kronon), ŝi estas do nur blank-kaj-nigra. Krome li havas brunan frunton, nigran superokulan strion kaj alian el la bekobazo al la nuko. La nuko kaj la supra dorso estas nigraj, sed la malsupra dorso estas tre striita nigroblanke. En flugiloj estas pli larĝaj kaj rimarkindaj strioj, kaj ankaŭ la eksteraj vostopumoj estas striitaj. Ĝi ne havas blankan makulon kiel blankdorsa buntpego kaj ne havas makulojn sur la flugiloj kiel granda buntpego aŭ mezgranda buntpego. Suba parto esta blanka kun strioj flanke. La beko kaj kruroj estas ardezgriza. Ne estas ŝanĝoj laŭ sezonoj.

Dimensioj: longeco de korpo: 14 cm - 16 cm
malfermo de flugiloj: 28 cm - 39 cm
pezo: 16g - 26g.

Disvastiĝo[redakti | redakti fonton]

Ĝi estas nemigranta, kaj loĝas en tuta Eŭropo. Tio estas okcidenta parto de la Malnov-Arkta ekozono (norda Eŭrazio, inkludante nordan Afrikon kaj okcidentan Azion), kaj orienta parto de ĝi (orienta Eŭrazio inkludante Japanion kaj nordan Ĉinion), kaj orienta regiono de Suda Azio.

La loĝantaroj de tiu ĉi specio estas ĉefe loĝantaj, sed povas esti nomademaj iagrade. Estas komunaj jaraj ŝanĝoj en populacinombro. Vintraj temperaturoj povas influi la vintran survivadon de la Malgranda buntpego' pro varmoperdo, dum veterkondiĉoj dum printempo povas kaŭzi nerektan efekton sur reprodukta kutimaro pro la manĝokvanto.

Ekologio[redakti | redakti fonton]

Ĝi renkontiĝas ĉie, kie estas altaj arboj, urbe eblas en vastaj parkoj, en malfermita kamparo kun arbaroj, grupoj de arboj, arbaretoj, alejoj kaj fruktĝardenoj aŭ en riverbordaj arbarzonoj.

Nokte la birdo ripozas en malnovaj truoj.

Nestado[redakti | redakti fonton]

Ĝi nestas unufoje jare dum aprilo kaj majo. Ĝi mem ĉizas nestkavon mem, foje uzanta malnovan aŭ naturan truon. Ino metas 5-8 brilblankajn ovojn, kiujn kovas ambaŭ gepatroj dum 11 tagoj. Geidoj estas nutrataj de ambaŭ patroj 20 tagojn kaj post ilia ekfluo ili estas ankoraŭ nutritaj ĉirkaŭ 10 tagojn.

Nutrado[redakti | redakti fonton]

Ili manĝas insektojn kaj iliajn larvojn kaptitajn el la ligno kaj eĉ el la surfaco, ĉefe dum reprodukta sezono, malpli formikojn, vintre ankaŭ semojn.

Voĉo[redakti | redakti fonton]

Ties krio estas tre laŭta (por tiom malgranda birdo) kaj ripeta "Ki, ki, ki ..." sonante "flirte" iom kiel tiuj de kardelo sed monotone.

Subspecioj[redakti | redakti fonton]

Tiu ĉi specio Dendrocopos minor havas la jenajn 15 subspeciojn:

Dendrocopos minor minor
Dendrocopos minor ledouci
Dendrocopos minor comminutus
Dendrocopos minor kamtschatkensis
Dendrocopos minor hortorum
Dendrocopos minor buturlini
Dendrocopos minor heinrichi
Dendrocopos minor danfordi
Dendrocopos minor colchicus
Dendrocopos minor quadrifasciatus
Dendrocopos minor amurensis
Dendrocopos minor kemaensis
Dendrocopos minor immaculatus
Dendrocopos minor morgani
Dendrocopos minor hyrcanus

Nomoj en aliaj lingvoj[redakti | redakti fonton]

En la bulgara, Малък пъстър кълвач,
En la dana, Lille flagspætte,
En la germana, Kleinspecht,
En la angla, Lesser Spotted Woodpecker,
En la finna, Pikkutikka,
En la franca, Pic épeichette ,
En la hungara, Kis fakopáncs,
En la itala, Picchio rosso minore,
En la japana, コアカゲラ,
En la litova, Mažasis genys,
En la nederlanda, Kleine bonte specht,
En la norvega, Dvergspett,
En la pola, Dzięciołek,
En la portugala, Pica-pau-malhado-pequeno,
En la rusa, Малый пёстрый дятел,
En la slovaka, Ďateľ malý,
En la sveda, Mindre hackspett,
En la turka, Küçük ağaçkakan,
En la ukraina, Дятел малий строкатий.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

BirdLife International (2004). Dendrocopos minor. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 10a Majo2006. Ne minacata
Steen R., Selås V. & Stenberg I. 2006. Impact of weather on annual fluctuations in breeding numbers of Lesser Spotted Woodpecker Dendrocopos minor in Norway. Ardea 94(2): 225–231. (artikolo [1] Arkivigite je 2007-10-09 per la retarkivo Wayback Machine)