Mandato de la Ligo de Nacioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Mandato de la Ligo de Nacioj estas teritorio starigita per la artikolo 22 de la pakto de la Ligo de Nacioj, la 28-an de junio 1919.

La koncernitaj teritorioj estis antaŭ la unua mondmilitokolonioj de la germana imperio aŭ posedaĵoj de la otomana imperio. La mandatoj estis konfiditaj al Unuiĝinta Reĝlando, al Francio, Belgio, Aŭstralio, Novzelando, Japanio kaj Sud-Afriko.

Kiam eksvalidis la Ĉarto de la Unuiĝintaj Nacioj fine de 1945, la mandatoj de la Ligo de Nacioj, krom tiuj de la sudorienta Afriko, iĝis teritorioj sub gvidado de Unuiĝintaj Nacioj, kiel decidite dum la Jalta konferenco.

Artikolo 22[redakti | redakti fonton]

Artikolo 22 de la pakto de la Ligo de Nacioj (subskribita la 28an de junio 1919 kiel Parto I de la Traktato de Versajlo), reliefigante la tri mandatajn klasojn.

Ruĝa: Klaso A (eks Otomana)

Blua: Klaso B (eks Germana Centra Afriko)

Flava: Klaso C (eks Germana Sudokcidenta Afriko kaj Pacifiko)

Mandatoj en Mezoriento kaj Afriko.

Klaso A, Mandatoj en Okcidenta Azio:

Class B, Mandatoj en Afriko:

Mandatoj en la Pacifiko.

Klaso C, Mandatoj en Pacifiko:

Mandatoj[redakti | redakti fonton]