Mao Zedong

Reviziita versio de ĉi tiu paĝo, aprobita je 21 jul. 2014, estis bazita sur ĉi tiu versio.

MÁO Zédōng (ĉine 毛澤東 [maŭ cetung]) aŭ MAO Ce-tung (naskiĝis la 26-an de decembro 1893; mortis la 9-an de septembro 1976) estis la prezidento de la Komunista Partio de Ĉinio de 1935 ĝis sia morto. Sub lia estreco, ĝi fariĝis la reganta partio de Ĉinio pro ĝia venko dum la Ĉina Enlanda Milito kaj la establo de la Ĉina Popola Respubliko en 1949.

Dosiero:Nixon Mao 1972-02-29.png

Richard Nixon kaj Mao la 29-an de februaro 1972

Mao prilaboris specon de ĉinigita marksismo-leninismo, konata kiel maoismo, kaj dum sia regado, li kolektivigis la agrikulturon sub la Saltego Antaŭen. Li forĝis, kaj pli malfrue rompis, aliancon kun Sovetunio kaj lanĉis la Kulturan Revolucion.

Mao estas vaste rekonita por krei plejparte unuiĝitan Ĉinion, kiu estis unuafoje libera de fremda dominado post la Opia milito, dum oni samtempe kritikis lin pro la malsatego de 1958–1961 kaj la violento de la Kultura Revolucio.

Oni kutime nomis lin Prezidanto Mao (毛主席, Mao Zhu-xi). Ĉe la apogeo de lia personeca kulto, Mao estis kutime konata kiel la "Kvar Grandaj": "Granda Instruisto, Granda Estro, Granda Ĉefkomandanto, Granda Stiristo (伟大导师，伟大领袖，伟大统帅，伟大舵手)".