Mihály Fogarasy
| Mihály Fogarasy | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 17-an de septembro 1800 en Gheorgheni |
| Morto | 23-an de marto 1882 (81-jaraĝa) en Alba Iulia |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | katolika sacerdoto • politikisto • romkatolika diakono • katolika episkopo |
FOGARASY Mihály transilvanuja romia kotolika episkopo (Gyergyószentmiklós, 17-a de septembro 1800 – Gyulafehérvár, 23-a de marto 1882).
Biografio[redakti | redakti fonton]
Li lernis Marosvásárhely Csíksomlyó kaj ekde 1817 li estis lernanto de pastroedukejo en Gyulafehérvár. En 1819 en Vieno en Pázmáneum li finis siajn studojn. En 1823 oni ordinis lin kaj nomumis instruisto en Sibio. En 1833 en Gyulafehérvár, en 1838 en Nagyvárad estis kanoniko, samtempe akademiestro de Jura Akademio (Nagyvárad). En 1842 li faris la planon por Szent István Társulat, kies li estis la direktoro ĝis 1853. En 1843 ricevis la titolon abato, en 1846 episkopo. En 1864 fariĝis episkopo de Transilvanujo. Li havis rolon en evoluigo de katolika lernejafero.
Ĉefaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Az erdélyi püspökről polgári tekintetben (Bécs, 1837);
- Emlékirat az 1847–48 országgyűlés alatt Pozsonyban tartott püspöki tanácskozásokról (Pest, 1848).