Mitridato la 6-a de Ponto
Mitridato la 6-a de Ponto (greke: Μιθριδάτης) el la malnovpersa Mithradatha, "donaco de Mitrao"; naskiĝis en 134 kaj mortis en 63 a.K., ankaŭ konata kiel Mitridato la Granda kaj Eupator Dionysius. Li estis reĝo de Ponto kaj Armenia Minor en pli norda Anatolio (nun en Turkio) de proksimume 119 ĝis 63 a.K..
Mitridato estis reĝo de persa origino, kaj asertis deveni de la reĝo Dario la Granda. Mitridato estas memorita kiel unu el la plej grandaj malamikoj de Romo, kiu dungis tri el la plej eminentaj generaloj de la forpasinta Romia Respubliko dum la Mitridataj Militoj: Lucio Kornelio Sulao, Lucio Lucinio Lukulo, kaj Pompeo.