Nacia Parko Manuo
| Nacia Parko Manuo | ||
|---|---|---|
 | ||
| national park of Peru [+] | ||
| Koordinatoj | 12° 8′ 24″ S, 71° 39′ 36″ U (mapo)-12.14-71.66Koordinatoj: 12° 8′ 24″ S, 71° 39′ 36″ U (mapo) | |
| Areo | 17 163 km² (1 716 300 ha) [+] | |
|
||
 |
||
| Nacia Parko Manuo | ||
 Vikimedia Komunejo: Manú National Park [+] |
||
| En TTT: Oficiala retejo [+] | ||
Nacia Parko Manuo aŭ Nacia Parko Manu (hispane Parque Nacional del Manu) estas biosfera rezervejo situanta en Madre de Dios kaj Paucartambo, Kusko. Antaŭ iĝi areo protektita de la perua registaro, la Nacia Parko Manuo estis konservita danke al ties neatigeblo. La parko resras preskaŭ neatingebla per ŝoseo ĝis nun. En 1977, UNESCO agnoskis ĝin kiel Biosfera Rezervejo kaj en 1987, ĝi estis proklamita Monda heredaĵo de Unesko. Ĝi estas la plej granda Nacia Parko en Peruo, kovrante areon de 15,328 km². La Biosfera Rezervejo inkludas aldonajn 2,570 km², kaj pliaj 914 km² estas inkluditaj en "Kultura Zono" (kiu ricevas ankaŭ ian nivelon de protektadon), kondukante la totalan areon ĝis 18,811 km².
La parko protektas kelkajn ekoregionojn game el tiom malalte kiom ĝis 150 metrojn super marnivelo en partoj de Humidaj arbaroj de sudokcidenta Amazonio to Peruaj jungaoj je mezaj altoj al centranda humida punao je altaĵoj de 4200 metroj.[1] Pro tiu topografia teritorio, ĝi havas unu el plej altaj niveloj de biodiverseco inter ĉiuj parkoj el la mondo. Ĝenerale, estas pli ol 15,000 specioj de plantoj en Manú, kaj ĝis 250 variantoj de arboj troviĝis en ununura hektaro. La rezervejo estas altiro por birdumantoj el la tuta mondo, ĉar ĝi estas hejmo al ĉirkaŭ 1,000 specioj de birdoj, pli ol la nombro de birdospecioj troviĝantaj en Usono kaj Kanado kombine. Ĝi havas ankaŭ unu el plej alta abundo de surteraj vertebruloj en latinamerikaj tropikaj arbaroj.[2]
Faŭno[redakti | redakti fonton]
- Mamuloj : 222 specioj
- Reptilioj : 99 specioj
- Amfibioj : 140 specioj
- Birdoj : 1000 specioj
- Fiŝoj : 210 specioj
- Insektoj (nombraj nepriskribitaj specioj ne estas inkluditaj)
-
Seldorsa tamarino -
Du ruĝverdaj konuroj ĉe Nacia Parko Manuo -
Jakuakua penelopo -
Hoacinoj
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Olson, D. M, E. Dinerstein, et al (2001). “Terrestrial Ecoregions of the World: A New Map of Life on Earth”, BioScience 51 (11), p. 933–938. doi:[[doi:10.1641%2F0006-3568%282001%29051%5B0933%3ATEOTWA%5D2.0.CO%3B2|10.1641/0006-3568(2001)051[0933:TEOTWA]2.0.CO;2]].
- ↑ Endo, Whaldener et al. (2010). Game Vertebrate Densities in Hunted and Nonhunted Forest Sites in Manu National Park, Peru. Biotropica 42(2):251-261. DOI 10.1111/j.1744-7429.2009.00546.x
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- World Conservation Monitoring Centre Arkivigite je 2007-03-11 per la retarkivo Wayback Machine
- Oficiala retejo de UNESCO
- Manu the living Edens
- Cocha Cashu Biological Station
- Manu Learning Centre Arkivigite je 2009-02-16 per la retarkivo Wayback Machine
- Frogs of Acjanaco, Manu National Park Arkivigite je 2009-05-01 per la retarkivo Wayback Machine