Nicole Belloubet

Honorigoj
Honorigoj	Kavaliro de la Nacia Ordeno de Merito • Komandoro de la Ordeno de Palmoj Akademiaj • Komandoro de la Honora Legio • Kavaliro de Honora Legio • Oficiro de la Honora Legio vd

Postenoj
Postenoj	rector of the Academy of Limoges • Sigelilgardisto, ministro pri justico (Francio) • member of the Consitutional council • Q65530616 • Q65521793 • ministro pri nacia edukado vd

**Nicole Belloubet**
Nicole Belloubet
Persona informo
	Nicole Belloubet
Naskiĝo	15-a de junio 1955; en Parizo
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Universitato Panteono-Assas • Universitato de Parizo 1 Panteono-Sorbono vd
Partio	Socialista Partio vd
Familio
Edz(in)o	Pierre-Laurent Frier
Profesio
Okupo	politikisto • advokato • juristo • universitata instruisto • academy rector vd
Doktoreca konsilisto	Georges Dupuis vd
Postenoj
Postenoj	rector of the Academy of Limoges • Sigelilgardisto, ministro pri justico (Francio) • member of the Consitutional council • Q65530616 • Q65521793 • ministro pri nacia edukado vd
Honorigoj
Honorigoj	Kavaliro de la Nacia Ordeno de Merito • Komandoro de la Ordeno de Palmoj Akademiaj • Komandoro de la Honora Legio • Kavaliro de Honora Legio • Oficiro de la Honora Legio vd
Membro de la Konstitucia Konsilio
Prezidento	Jean-Louis Debré
Antaŭulo	Jacqueline de Guillenchmidt
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Nicole Belloubet (naskiĝinta la 15-an de junio 1955), estas franca juristino kaj politikistino, kiu ekde 2024 servas kiel ministro de nacia edukado en la registaro de ĉefministro Gabriel Attal^[1].

Biografio[redakti | redakti fonton]

En 1978, Nicole Belloubet fariĝis doktorino pri juro en 1990 en la universitato Parizo 1 Panthéon-Sorbonne, per memuaro titolita : « Pouvoirs et relations hiérarchiques dans l'administration française », ŝi estis akceptita duarange per la konkurso pri agregacio de publika juro en 1992. Ŝi estas universitata profesoro kaj okupis la postenon de estro de la lernejaro de Limoges de 1997 ĝis 2000 poste de tiu de Tuluzo inter 2000 kaj 2005^[2].

De 2000 ĝis 2005, ŝi estis prezidantino de la konduka interministeria komitato por la promocio de seksa egaleco en la edukaj sistemoj. En 2001, ŝi redaktis, laŭ peto de Jack Lang, tiam ministro pri nacia edukado, raporton titolitan 30 mesures pour lutter contre les violences sexistes et sexuelles dans les établissements scolaires poste en 2002, duan raporton, kiu faras 30 proponojn por la estonteco de la lico^[3].

Sekve de la municipaj balotoj de 2008, ŝi fariĝis unua vicurbestrino komisiita pri kulturo de la urbo Tuluzo de la urbestro Pierre Cohen. Elektita al la Regiona Konsilio de Sudo-Pireneoj la 21-a de marto 2010 sur la listo PS de Martin Malvy, ŝi okupis la postenon de la unua vicprezidantino, komisiita pri edukado, supera instruado kaj esplorado, kaj forlasis sian oficon de vicurbestrino de Tuluzo, tamen restante municipa konsilianino.

La 12-an de februaro 2013, ŝi estis nomumita de Jean-Pierre Bel, prezidanto de la Senato, por la Konstitucia Konsilio por naŭjara mandato. Ŝi anstataŭis Jacqueline de Guillenchmidt, nomumita en 2004^[4]. La 14-an de marto, ŝi ĵuris antaŭ la prezidanto de la Respubliko^[5]. Ŝi fariĝis la unua virino profesorino pri juro nomumita membro de la Konstitucia Konsilio. Antaŭ ŝia nomumo, nur 6 virinoj okupis tian postenon, Noëlle Lenoir estis la unua de 1992 ĝis 2001.

Nicole Belloubet estas vidvino de Pierre-Laurent Frier, profesoro pri publika juro en la universitato Parizo 1 Panthéon-Sorbonne, mortinta en 2005.

Mandatoj[redakti | redakti fonton]

Regiona Konsilio de Sudo-Pireneoj[redakti | redakti fonton]

Regiona konsilianino de la 22-a de marto 2010 ĝis la 13-a de marto 2013
Unua vicprezidantino, komisiita pri edukado, supera instruado kaj esplorado de la 22-a de marto 2010 ĝis la 13-a de marto 2013