Nikola Aleksiev
| Nikola Aleksiev | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskonomo | Никола Богданов Алексиев |
| Aliaj nomoj | N. Brezin |
| Naskiĝo | 29-an de junio 1909 en Berkovitsa |
| Morto | 19-an de julio 2002 (93-jaraĝa) en Sofio |
| Lingvoj | Esperanto • bulgara |
| Ŝtataneco | Bulgario |
| Okupo | |
| Okupo | ĵurnalisto • tradukisto • esperantisto • politikisto |
Nikola ALEKSIEV, <Nikolĉjo Bogdanov> (naskiĝis la 29-an de junio 1909; mortis la 19-an de julio 2002) estis bulgara esperantisto kaj honora membro de UEA kaj MEM. Li estis la unua eksterlandano, kiu ricevis honoran membrecon de ĈEA.
Li estis filo de malriĉa ŝuista familio, li estis kunfondinto kaj sekretario Bulgara Laborista Esperanto-Asocio (fondita en 1930).
Kiel ĵurnalisto kunorganizanta strikojn li pasigis 7 jarojn en karceroj de la faŝisma Bulgario. Post la dua mondmilito li ĉefredaktoris la centran organon de bulgaraj sindikatoj Trud (1946-1952) kaj estis membro de Tutmonda Packonsilantaro.
Li apartenis al plej aktivaj esperantistoj en Bulgario. Li estis la prezidanto de la Loka Kongresa Komitato de la 48-a Universala Kongreso de Esperanto en 1963. De 1964 ĝis 1976 Nikola Aleksiev estis prezidanto de Bulgara Esperanto-Asocio. Li dediĉis multajn fortojn al la komunisma Mondpaca Esperantista Movado (MEM), kies prezidanto li estis. Lingvan majstrecon li pruvis en siaj tradukoj (ekz. Apostolo de Libereco pri bulgara nacia heroo Vasil Levski, Mia vivo de Trifon Ĥristovski k.a.)
La revuo Internacia Ĵurnalisto en sia numero 1980 1-2, p. 10, aperigis artikolon okaze de lia 70-jariĝo.