Olga Ábel

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Olga Ábel
Persona informo
Ábel Olga
Naskiĝo 13-an de januaro 1905 (1905-01-13)
en Fântânele (Mureș)
Morto 10-an de decembro 1987 (1987-12-10) (82-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét vd
Lingvoj rumanahungara vd
Ŝtataneco RumanioHungario vd
Familio
Edz(in)o Sándor Benamy vd
Profesio
Okupo ĵurnalistoverkistotradukisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

ÁBEL Olga (edzino de Sándor Benamy), estis hungara verkistino, ĵurnalistino, redaktorino naskita en Gyulakuta la 13-an de januaro 1905 kaj mortinta en Budapest la 10-an de decembro 1987.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Olga Ábel studis en Marosvásárhely kaj en Kolozsvár (Marianum). Ŝi estis redakcia stenografistino inter 1923-29 ĉe gazeto Keleti Újság, inter 1930–1934 ĉe ĵurnalo Új Kelet. En 1934 ŝi translokiĝis Budapeŝton. Inter 1934–1944 ŝi estis ĉe ĵurnalo Mai Nap redakcia stnografistino kaj samtempe raportistino de la gazetoj Nagyváradi Napló, Bácsmegyei Napló kaj Kárpáti Magyar Újság. Inter 1945–47 ŝi estis raportistino de ĵurnalo Új Élet en Oradea, inter 1948–50 raportistino de semajngazeto Szövetkezet en Budapeŝto, inter 1950–1960 ŝi estis interna kunlaborantino de Népszava en Budapeŝto.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • A modern irodalmi műveltség kézikönyve, red. kun Benamy Sándor, 1941;
  • Keserű kenyér [kun Benamy Sándor], raportaĵoj, 1953;
  • Egy kísértettérkép nyomán [kun Benamy Sándor], sociografaĵo, 1963;
  • Egy újságírónő magánjegyzetei, rememoraĵoj, 1986;
  • Tanulságos utak 3 kontinensen, 1988.

Tradukaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • Upton Sinclair: A szerelem tövises útja [kun Benamy Sándor], romano, 1958;
  • J. M. Eça de Queirós: Amaro atya bűne [kun Kordás Ferenc], romano, 1961.

Fonto[redakti | redakti fonton]