Orientalistiko

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Orientalistiko estas scienca disĉiplino, kiu okupiĝas pri studado de la kulturo de Mezoriento kaj Proksimoriento.

Oni ne konfuzu ĝin kun la ideologio orientismo. Foje oni trovas la vorton orientalismo, povantan signifi iun ajn el ambaŭ nocioj.

Historio

La orientalistiko kiel akademia disĉiplo fondiĝis en Parizo en 1795 per estigo de École speciale des langues orientales. Tie studis Silvestre de Sacy (1758-1838), kiu forte influis la evoluon de la orientalistiko. Ĝi aperis en 1845 en Germanlingvio kun fondo de Deutsche Morgenländische Gesellschaft, kiu dediĉis studadon al la sudokcidentaziaj kulturo kaj lingvoj.

Subfakoj

Ofte orientalistoj jam dum la studado specialiĝas je specifa nuna aŭ historia lingvo/lingvaro respektive etno/etnaro, ĉar la unuopaj lingvoj kaj kulturoj tre malsamas kaj bezonas grandan kvanton de scienca profundiĝo.

Ekzemplaj subfakoj estas :

Gravaj orientalistoj

(alfabetvice)


Vidu ankaŭ