Otto

El Vikipedio, la libera enciklopedio
(Alidirektita el Otto la 2-a)

Otto (kelkfoje esperantigita kiel Oto por eviti duoblajn konsonantojn) estas ĝermana vira persona nomo kaj ankaŭ familia nomo.

Signifo[redakti | redakti fonton]

En malnovaltgermana lingvo ot "posedaĵo, heredaĵo". Origine "Otto" estis nur mallonga formo de diversaj nomoj kun komenco "Ot-" (Otmar, Otfried, Otbert, ...), poste ĝi fariĝis memstara nomo.

Variaĵoj[redakti | redakti fonton]

Viraj: Udo, Odo, Otello, Othello, Otfrid, Otfried, Ottfried, Othmar, Ottmar, Othon, Eŭdo, Odón, Oddone

Virinaj: Ottilie, Ottilia, Otilia, Odilia, Odile, Uta

La nomo Ulriko kaj ĝiaj variaĵoj havas la saman radikon.

La nomo de la dinastio Ottonen (en Esperanto eble "Ottidoj" aŭ "Otto-idoj") devenas el ties unua imperiestro, Otto la 1-a, "la Granda".

Ne parenca estas la nomo Ödön, kiu estas la hungara formo de Edmundo.

Nomtago[redakti | redakti fonton]

30-a de junio (Otto von Bamberg)

Konataj nomportantoj[redakti | redakti fonton]

Regnestroj[redakti | redakti fonton]

Ekleziuloj[redakti | redakti fonton]

Antaŭnomo[redakti | redakti fonton]

Esperantistoj[redakti | redakti fonton]

Familia nomo[redakti | redakti fonton]

Similaj viraj nomoj[redakti | redakti fonton]

Similaj virinaj nomoj[redakti | redakti fonton]

Ceteraĵoj[redakti | redakti fonton]

Ambaŭ vortoj "Otto" kaj "Oto" estas palindromoj.