Pál Toldalagi

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Pál Toldalagi
Persona informo
Naskiĝo 7-an de januaro 1914 (1914-01-07)
en Kluĵo
Morto 15-an de aprilo 1976 (1976-04-15) (62-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Óbuda Cemetery vd
Ŝtataneco Hungario vd
Memorigilo Pál Toldalagi
Profesio
Okupo poeto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

TOLDALAGI Pál estis hungara poeto naskita en Koloĵvaro la 7-an de januaro 1914 kaj mortinta en Budapest la 15-an de aprilo 1976.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Pál Toldalagi enskribiĝis en la Universitaton de Budapeŝto por studi juron, sed forlasis ĝin kaj li iĝis oficisto. Liaj unuaj poemoj aperis en Pesti Napló kaj Élet en 1934, poste en Nyugat, Magyar Csillag kaj Erdélyi Helikon. Lia unua poemvolumo aperis kun titolo Hajnali versenyfutás en 1936. Li apartenis al rondo de revuoj Vigília kaj Ezüstkor. La volumo titolita Végítélet ablaka aperis en 1948. Post tiam naŭ jarojn li povis publikigi pro la komunista kulturpolitiko. Oni eligis lin el la verkista federiĝo. En tiu tempo li estis oficisto. Li prezentiĝis denove en 1957 kun elektitaj poemoj.

Ĉefaj verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Ím, üdvözöllek (poemoj, Bp., 1940);
  • Szitáló évek (Bp., 1957);
  • Szárnyalás (Bp., 1965);
  • Valamilyen éden felé (poemoj, Bp., 1968);
  • Igézet és valóság (poemoj, Bp., 1971);
  • A visszahívott tenger (Bp., 1973);
  • Napló (poemoj, Bp., 1974);
  • Ámulattól a döbbenetig (poemoj, Bp., 1976);
  • Zord labdajáték (poemoj, Bp., 1976);
  • Oldott magány (selektitaj poemoj, Bp., 1995)

Fonto[redakti | redakti fonton]