Pál Tuzson

El Vikipedio, la libera enciklopedio

TUZSON Pál (tuĵon) estis hungara inĝeniero pri kemio. Li naskiĝis en Zernest la 18-an de marto 1901 kaj mortis en Budapeŝto la 27-an de majo 1959.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Tuzson havigis diplomon en 1924 en teknikuniversitato de Budapeŝto. Inter 19281939 li estis asisto de László Zechmeister en instituto medicinkemia de la Universitato de Pécs. En 1929 li doktoriĝis, kaj en 1937 li kvalifikiĝis privatprofesoro de universitato de Pécs. En 1953 li organizis la plantkemian sekcion de Gyógyszeripari Kutató Intézet, kiun li gvidis ĝis sia morto.

Verkoj ĉefaj[redakti | redakti fonton]

  • Isomeration of Carotinoids (kun László Zechmeister, Biochem. Journal, 32. 1938);
  • Umkehrbare Isomerisation von Carotinoiden durch Jod-Katalyse (kun László Zechmeister, Berichte d. deutschen Chem. Gesellschaft, 72. 1939);
  • Solanum alkoloidok (doktora disertacio, Bp., 1954);
  • Solanum Alkaloide IV. Über den Abbau des Solasodins (I., kun Bite Pál, Acta Chim. Acad. Sci. Hung. 1958. 17.);
  • Solanum Alkaloide. V. über den Abbau des Solasodins (II. kun Lénárd Katalin kaj Magyar György, Acta Chim. Acad. Sci. hung. 1958).

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Vargha László: Dr. T. P. (Magy. Kém. L. 1959);
  • Vargha László: P. T. in memoriam (Chemie und Biochemie der Solinum-Alkaloide. Tagungsberichte, Nr. 27., Berlin, 1961).

Fonto[redakti | redakti fonton]