La Parlamento de Anglio estis la Parlamento de la Reĝlando Anglio. En 1066, Vilhelmo de Normandio enkondukis tien sistemon laŭ feŭdismo, per kiu li klopodis akiri la konsilon de terposedantoj kaj de ekleziuloj antaŭ aprobi leĝojn. En 1215, la terposedantoj (tenants-in-chief) akceptis la Magna Carta el la reĝo Johano, kiu establis, ke la reĝo ne rajtis rekruti aŭ kolekti impostadon (escepte la feŭdaj impostoj al kiuj ili estis alkutimiĝintaj), se li ne havis la konsenton de sia reĝa konsilantaro, kiu laŭgrade konvertiĝis en parlamento.
Farnborough, Thomas Erskine, 1st Baron. (1896). Constitutional History of England since the Accession of George the Third, 11th ed. vol 1 online; vol 2 online
Maddicott, John. The Origins of the English Parliament, 924-1327. Oxford: Oxford University Press; 2010. ISBN 0-19-958550-4.
Paul Brand. "Review of Maddicott, John Robert, _The Origins of the English Parliament, 924-1327_." in H-Albion, H-Net Reviews. September, 2011. online
Sayles, G. O. The King's Parliament of England (1974), brief survey
"Parliament." (1911). Encyclopædia Britannica, 11th ed. London: Cambridge University Press.