Plussigno
Plussigno[1] aŭ pluso estas simbolo uzata por indiki aldonon aŭ pozitivan nombron. Ĝi konsistas el mallonga horizontala kaj vertikala streko, kiuj intersektiĝas en la mezo: +. La vorto 'plus' venas de la latina kaj signifas 'pli'.
Uzo[redakti | redakti fonton]
La plussigno estas plejparte uzata por indiki aldonon aŭ pozitivan nombron:
- En adicio: 51 + 23 = 74 (prononcita "51 plus 23 estas 74," malpli preciza "51 kaj 23 ...")
- Por pozitiva nombro: +28 (prononci: "plus 28")
Aliaj uzoj de la plussigno:
- Montrante internaciajn telefonajn nombrojn, por la landokodo: +31
- Kun la notacio de pozitive ŝarĝitaj jonoj
- Anstataŭ la vorto 'kaj' (estas malrekomendita, la signo & estas preferata)
Historio[redakti | redakti fonton]
La plussigno tute ne estas tiel malnova kiel la arabaj ciferoj aŭ la literoj, kiujn ni uzas hodiaŭ. La plussigno estis uzata por la unua fojo ĉe la fino de la mezepoko. Komence de la 15a jarcento, la literoj p kaj m estis ofte uzataj anstataŭ la pli kaj malpli signoj en Eŭropo.
En germana manuskripto de 1456 uzis la latina vorto "et" ( "kaj") en aldonoj ( "12 kaj 82"), dum la vorto estas skribita tiel ke ĝi similas al nia nuna plussigno. Oni do ĝenerale supozas, ke la signo - kiel la simbolo - estas ligita kun la latina vorto "et".
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Plusteken en la nederlanda Vikipedio.