Poncey-lès-Athée
Poncey-lès-Athée | ||
komunumo | ||
Urbodomo
| ||
|
||
Regno | Francio | |
---|---|---|
Regiono | Burgonjo-Franĉkonteo | |
Departemento | Côte-d'Or | |
Arondismento | Dijon | |
Kantono | Auxonne | |
Komunumaro | Auxonne - Val de Saône | |
Rivero | Saono | |
Situo | Poncey-lès-Athée | |
- koordinatoj | 47° 14′ 29″ N 5° 23′ 23″ O / 47.24139 °N, 5.38972 °O (mapo) | |
Plej alta punkto | ||
- alteco | 208 m s. m. | |
Plej malalta punkto | ||
- alteco | 182 m s. m. | |
Areo | 6,53 km² (653 ha) | |
Loĝantaro | 581 (2012) | |
Denseco | 88,97 loĝ./km² | |
Urbestro | Philippe Deveaux 2014-2020 | |
Horzono | MET (UTC+1) | |
- somera tempo | MET (UTC+2) | |
Poŝtkodo | 21130 | |
INSEE | 21493 | |
Situo de Poncey-lès-Athée kadre de Francio
| ||
Situo de Poncey-lès-Athée kadre de Côte-d'Or
| ||
Limoj de la komunumo
| ||
Vikimedia Komunejo: Poncey-lès-Athée | ||
Retpaĝo: www | ||
Laŭloka nomo : Poncéen |
Poncey-lès-Athée estas franca komunumo situanta en la Departemento Côte-d'Or kaj en la regiono Burgonjo-Franĉkonteo.
Historio[redakti | redakti fonton]
La brulegoj de 1467 kaj 1870 estas la plej gravaj eventoj.
Geografio[redakti | redakti fonton]
Unua sektoro[redakti | redakti fonton]
Tie oni kultivas legomojn.
Dua sektoro[redakti | redakti fonton]
Oni produktas akvon por la urbo Diĵono. Estas ankaŭ multnombraj metiistoj.
Tria sektoro[redakti | redakti fonton]
La urbodomo uzas sekretarion.
Naturo[redakti | redakti fonton]
Oni trovis tie Juncus capitatus[1],[2].
Demografio[redakti | redakti fonton]
En 2013, la vilaĝo enhavas pli ol 600 loĝantojn.
Najbaraj komunumoj[redakti | redakti fonton]
Esperanta vivo[redakti | redakti fonton]
Okaze de la eŭropaj balotoj 2004, Eŭropo - Demokratio - Esperanto ricevis 1 voĉon (0,93 %), okaze de la eŭropaj balotoj 2009, Eŭropo - Demokratio - Esperanto ricevis 4 voĉojn (2,61 %) kaj okaze de la eŭropaj balotoj 2014, Eŭropo - Demokratio - Esperanto ricevis 3 voĉdojn (1,88 %).
La asocio la "Ouillotte" proponas kursojn de Esperanto[3].
La 15an de marto 2015 okazis tie prelego en esperanto pri Taĝikio de Svetlana kaj Firdaùs Shukurov.