Princlando de Pindo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Princlando de Pindo
1941 – 1944
princlando
Geografio
Ĉefurbo:
Loĝantaro
Ŝtat-strukturo
Antaŭaj ŝtatoj:
Postsekvaj ŝtatoj:
Elstaraj historiaj eventoj
Diplomatiaj Rilatoj
vdr
Vlakoj vilaĝoj implikitaj en la okazaĵoj de aŭgusto 1917, la okazaĵoj kutime priskribita kiel la provo krei la "Princlando de Pindo"

La nomo Princlando de Pindo estis uzita ĉefe por priskribi provo formi aŭtonoma distrikto en la Pinda Montaro en norda Grekio en julio kaj aŭgusto 1917. En tiu tempo, proksime de la fino de la Unua Mondmilito, urbestroj kaj aliaj estroj el pluraj Vlakoj vilaĝoj en la Pinda monto, inkluzive Samarina, Avdella kaj Metsovo, volis krei aŭtonoman protektorato de Italio.[1][2] Tiu fortostreĉo ne estis sukcesa. Nek princlando, aŭtonoma ŝtato, aŭ aŭtonoma distrikto estis iam reale venis en ekziston en 1917. Ĉiuj tiuj okazaĵoj daŭris nur kelkajn tagojn. Unu el la membroj de la provizora komitato kiu volis formi registaron por tiu distrikto estis la juna Alcibiades Diamandi, etna-Aromanian kiu ludis signifan rolon 25 jarojn poste en 1941-43. La nomo "Princlando de Pindo" estis uzita poste por priskribi similan ideon kiu estis diskutita fare de membroj de la paramilita organizo nomita "roma Legio" (1941-1943). Tiu "roma Legio" estis grupo de Vlakoj laboranta kune kun la itala armeo kiu okupis Grekion dum parto de la Dua Mondmilito. [3] Alcibiades Diamandi kreis kaj estis la unua estro de ĉi tiu "roma legio". Legio neniam deklaris ia aŭtonoma ŝtato. Legio ĉesis ekzisti post la kapitulaco de Italio al la Aliancanoj en Septembro 1943.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Evenimentele din lunile iulie-august 1917 în regiunea Munţilor Pind – încercare de creare a uneistatalităţi a aromânilor. documente inedite şi mărturii. studiu istoriografic şi arhivistic Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine, Stoica Lascu, Revista Romana de Studii Eurasiatice, Anul III, Nr. 1-2/2007
  2. Balkan Border Crossings: Second Annual of the Konitsa Summer School, Basilēs G. Nitsiakos, LIT Verlag Münster, 2011, p. 251
  3. Τα παιδιά της λύκαινας. Οι "επίγονοι" της 5ης Ρωμαϊκής Λεγεώνας κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941-1944), (La filoj de Lupino, la «posteuloj» de la 5a roma legio dum la Okupo (1941–1944), Σταύρος Παπαγιάννης (Stavros Papayiannis), Εκδόσεις Σοκόλη. ISBN 978-960-7210-71-5, 1999, 2004