Rafleziacoj
 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Floro de Rafflesia kerrii
| ||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||
| ||||||||||
|
Vidu tekston | ||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||
Specioj de Rafleziacoj (Rafflesiaceae) estas parazitaj sentigaj kaj senfolioj herboj (la vegetativaj partoj kreskas en la parazitita planto) kun gigantaj floroj. Ili kreskas en Sud-Ost-Azio kaj eligas kadavrecan odoron.
La familio havas 55 speciojn en 8 genroj.
- raflezio estas genro kun min. 18 specioj.
- indonezia raflezio (aŭ giganta putrofloro) (Rafflesia arnolda aŭ arnoldii) havas floron kun diametro eĉ 1 m, plej grandan sur la tero. Ĝi parazitas la Tetrastigma-speciojn, plej ofte la specion T. leucostaphylum. La floro pezas 9-12 kg kaj havas 5 petalojn, ĉirkaŭante grandan kalikon. La floro estas unuseksa kaj nur ĉ. 12 % estas femala. Ili floras nur dum 4-8 tagoj eligante bonodoron kaj allogante muŝojn por polenado. La grajnoj longas 07-09 mm, larxgas 03-0,4 mm, ilin disvastigas bestoj. La grajnoj ĝermas eĉ dum 46 monatoj, post 2 monatoj aperas la burĝono, post 10-16 monatoj okazas la florado. Ili estas simboloj de la medioprtotekto en Sumatro.
- Rafflesia keithii
- Rafflesia picei
Vidu ankaŭ
- kadavrofloro, kiu havas la plej grandan infloreskon sur la Tero.
- Borneaj malaltaĵaj pluvarbaroj
- Kinabalu-Monto
- Sumatraj malaltaĵaj pluvarbaroj
- Trusmadi-Monto
