Rejkio

El Vikipedio, la libera enciklopedio


Rejkio.

Rejkio estas permana sistemo de kuracado en alternativa medicino, kiu estis fondita de Mikao Usui, japana budhista monaĥo, el skolo Tendai. Usui kreis Rejki-Sistemon en 1920. La kuracpovo de Rekjio ne estas science pruvita.[1]

Historio[redakti | redakti fonton]

Usui studis la tutan ĉinan medicinon, kaj budhistajn tradiciojn, serĉis metodon al spirita kuracado. [mankas fonto] Usui trovis multajn gravajn materialojn, kiujn li metis en Rejki-Sistemon. [mankas fonto] Sed, Usui ankoraŭ serĉis ion plu. [mankas fonto] Post multaj esploroj, li meditadis sur la monto Kurama-Jama dum 21 tagoj. [mankas fonto] Je la fino de tiu tempo, Usui ricevis la Rejki-energion en sian kapon. [mankas fonto] Li multe miris ke li mem malkovris la Rejkion, sed li faris ion pli. [mankas fonto] Usui kreis metodon, kiu ebligas transdoni la Rejki-energion al aliaj homoj. [Dubinda teksto] Li ankaŭ nomis la metodon Rejkio. [mankas fonto] La Rejkio nur disponeblas al personoj post la inicado, kiun kondukas Rejki-Instruisto.

Rejkio ne estas religio. Rejkion povas praktiki personoj el ĉiuj religioj. Rejkio naskiĝis el budhista kunteksto, sed Mikao Usui ĉiam predikis la tutmondecon de Rejkio. [mankas fonto]

La malsamo inter Rejkio kaj aliaj energetikaj metodoj (kiel ĉikungo kaj Prana-Terapio) estas, ke la Rejkio ne bezonas viv-energion de la terapiisto. [Dubinda teksto] Rejkio ne estas viv-energio, sed ia energio, kia estas en kosmo, sen interferoj.[Dubinda teksto] Rejkio ne bezonas ekzercojn por esti kanalo, sufiĉas teni sin disponebla. [Dubinda teksto] Rejkio neniam faras malbone, malkiel aliaj metodoj, kiuj povas transdoni tiel bonan energion kiel malbonan energion. [Dubinda teksto] Rejkio povas esti praktikata ĉe pluraj terapioj de nova-epoko (kiel floralaj, jogo, renaskiĝo, terapio de antaŭaj vivoj, ktp).

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Effects of reiki in clinical practice: a systematic review of randomized clinical trials[rompita ligilo], M. S. Lee, M. H. Pittler, E. Ernst, International Journal of Clinical Practice, 2008.