Revolucio de 1880
La Revolucio de 1880 povas esti konsiderata la lasta epizodo de la Argentinaj enlandaj militoj per kiuj kontraŭstaris la provincoj argentinaj unuflanke kaj Bonaero aliflanke. La kontraŭstaro markita per la sukcedo de la prezidento Nicolás Avellaneda kaj la federigo de la teritorio de la urbo Bonaero, rezultis al sangoverŝaj bataloj kiuj finis per la malvenko de la Provinco Bonaero, la ĉefurbo konvertita en teritorio jam federala kaj la komenco de la longa hegemonio de Julio Argentino Roca en la argentina politiko.
Antaŭaĵoj[redakti | redakti fonton]
Militigo de Bonaero[redakti | redakti fonton]
Kordobo[redakti | redakti fonton]
Lastaj negocadoj[redakti | redakti fonton]
La revolucio de junio[redakti | redakti fonton]
Sieĝo al Bonaero[redakti | redakti fonton]
Ŝipblokado[redakti | redakti fonton]
Provinca atako[redakti | redakti fonton]
Bataloj[redakti | redakti fonton]
Kapitulaco[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Hilda Sabato, Buenos Aires en armas, la revolución de 1880, Buenos Aires, Siglo XXI, 2008
- Ismael Bucich Escobar, Los presidentes argentinos (1826-1918), Herrera, Buenos Aires, 1918
- Nelson Castro, La sorprendente historia de los vicepresidentes argentinos, Vergara, 2009
- Pablo Camogli, Batallas entre hermanos, Aguilar, 2009
- Gutiérrez, Eduardo (1959). La muerte de Buenos Aires. Buenos Aires: Hachette.
- Vicente Osvaldo Cutolo, Nuevo diccionario biográfico argentino (1750-1930), Editorial Elche, 1968.
- Yaben, Jacinto R., Biografías argentinas y sudamericanas, 1938