Sándor Török (verkisto)
| Sándor Török | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 25-an de februaro 1904 en Drăușeni | ||||
| Morto | 30-an de aprilo 1985 (81-jaraĝa) en Budapeŝto | ||||
| Tombo | Tombejo Farkasrét vd | ||||
| Lingvoj | hungara vd | ||||
| Ŝtataneco | Hungario vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | ĵurnalisto • verkisto • tradukisto vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
TÖRÖK Sándor (pro. toeroek) estis hungara verkisto, tradukisto, antropozofo naskita en Homoróddaróc la 25-an de februaro 1904 kaj mortinta en Budapest la 30-an de aprilo 1985.
Premioj[redakti | redakti fonton]
- 1933 – Baumgarten-premio
- 1974 – József Attila-premio
- 1980 – Andersen-diplomo
- 1984 – Aranytoll-premio
Biografio[redakti | redakti fonton]
Török studis en Braŝovo kaj Fogaras, sed li forlasis la studojn kaj li fariĝis korplaboristo. Mallongtempe li estis ĥoristo kaj aktoro en Kolozsvár. Ekde 1923 li estis kunlaboranto de Ellenzék, ekde 1924 de Újság, ekde 1925 de Temesvári Hírlap, ekde 1929 respondecredaktoro de Szegedi Napló, ekde 1931 en Budapeŝto de Magyarság, respektive de Újság. En 1938 oni elektis lin membro de Societo Petőfi. Ekde 1944 li estis vicprezidanto de Fedaracio de Hungarujaj Kristanaj Judoj kaj en Judkonsilantaro la reprezentanto de konvertitoj. Inter 1945-1948 li redaktis en Hungara Radio la serion Festaj leteroj, en kiu li ekparoligis la elstarajn sciencistojn kaj kaj artistojn de la mondo. Ekde 1951 li estis redaktoro de lernolibroeldonejo kaj inter 1959-1966 respondec- poste ĉefredaktoro de revuo Család és Iskola.
Ĉefaj verkoj[redakti | redakti fonton]
Libroj[redakti | redakti fonton]
- Christos a Înviat. Elbeszélés (Nyugat, 1933/8.)
- Egy ember eltűnt a hegyekben. Elbeszélés (Nyugat, 1934/6.)
- A felsült óriás és a 9 csoda. Mesék (Bp., 1934, 2005)
- Az idegen város. Romano (Bp., 1933)
- Bankett a Kék Szarvasban. Regény (Bp., 1935)
- Szegény embert még az ág is húzza. Regény (Bp., 1935)
- És mégsem forog a Föld. Regény (Bp., 1936)
- Valaki kopog. Regény (Bp., 1937)
- Kököjszi és Bobojsza. Fabelromano (Bp., 1939)
- Örök vasárnapok. Regény (1939)
- Különös éjszaka. Regény (Bp., 1940)
- Gilikoti. Meseregény (Bp., 1945)
- Életed kész regény. Regény (Bp., 1946)
- Titokzatos utazások (Bp., 1947)
- Csilicsala csodái. Ifjúsági regény (Bp., 1956)
- A hazug katona. Regény (Bp., 1957)
- Tolvajok. Regény (Bp., 1957)
- Csilicsala újabb csodái. Ifjúsági regény (Bp., 1958)
- Vidéken volt primadonna. Elbeszélések (Bp., 1959)
- Csilicsala legújabb csodái. Ifjúsági regény (Bp., 1961)
- Bilicse Pál szegényember. Regény (Bp., 1962)
- A legkisebb isten. Regény (Bp., 1966)
- A kisujjamból szoptam. Regény (Bp., 1968)
- Test és lélek. Írások (Bp., 1970)
- Hahó, Öcsi! Ifjúsági regény (Bp., 1973)
- Hahó, a tenger! Ifjúsági regény (Bp., 1974)
- Falatka királysága. Ifjúsági regény (Bp., 1976)
- Egy kis kertet szerettem volna. Önéletrajzi regény (Bp., 1979)
- Az Isten mosolya. Esszék (Bp., 1984)
- Szappanbuborék. Regény (Bp., 1987)
- Kököjszi és Bobojsza (Bp., 1997) – az első cenzúrázatlan kiadás 1948 óta!
- Mi az antropozófia?. Prelegoj (Bp., é.n.) Kio estas antropozofio?
Scenarlibroj[redakti | redakti fonton]
- 1971. Hahó, öcsi!
- 1971. Hahó, a tenger!
- 1969. A varázsló
- 1966. Édes és keserű