Savana buteogalo
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Savana buteogalo
| ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Buteogallus meridionalis (Latham, 1790) | ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La Savana buteogalo (Buteogallus meridionalis) estas granda specio de rabobirdo de la familio de Akcipitredoj kaj genro de Buteogaloj, kiu enhavas ĉefe nigrecajn akcipitredojn, krabomanĝajn. Ĝi estis iam lokigita en la genron Heterospizias.
Ĝi troviĝas en malferma savano (de kie devenas la komuna nomo) kaj bordoj de marĉoj. Ili reproduktiĝas el Panamo kaj Trinidado suden al Bolivio, Urugvajo kaj centra Argentino, tio estas amplekse distribuata tra Sudameriko, kie eblas observi ĝin etende el Panamo al centra Argentino. Oni ne konas subspeciojn de tiu specio.[1]
Aspekto[redakti | redakti fonton]
La Savana buteogalo estas 46–61 cm longa kaj pezas 845 g. Plenkreskulo havas ruĝecan korpon kun griza makuleteco supre kaj tre fajna nigra horizontala strieco sube; tio estas ruĝeca korpo tre diferenca el la aliaj nigrecaj samgenranoj. La flugoplumoj de la longaj larĝaj flugiloj estas nigraj, kaj la vosto estas bendeca blankanigre. La kruroj kaj la vaksaĵoj estas flavaj, dum la beko estas malhela. La alvoko estas laŭta krio keeeeru.
Nematuruloj estas similaj al plenkreskuloj sed havas pli malhelajn kaj senkolorajn suprajn partojn, pli palajn subajn partojn kun pli malfajnan striecon, kaj blankecan superokulon. Tiu specio ripozas tre horizontale, kaj ties kruroj estas rimarkinde longaj.
Manĝo[redakti | redakti fonton]
La Savana buteogalo manĝas malgrandajn mamulojn, lacertojn, serpentojn, krabojn kaj grandajn insektojn. Ĝi kutime ripozas sur elstara malferma ripozejo el kiuj gvati eventualajn predojn, sed ili ĉasas ankaŭ perpiede, kaj kelkaj birdoj povas ariĝi ĉe herbincendioj.
Reproduktado[redakti | redakti fonton]
Tiu specio konstruas neston el bastoneteroj kaj kovras ĝin el herbo sur palmo. La ino demetas ununuran ovon kaj la ido eloviĝas post 6.5 al 7.5 semajnoj.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/Clements%206.5.xls/view The Clements Checklist of Birds of the World, Versio 6.5, Konsultita la 12an de junio de 2011, Clements, J.F., T.S. Schulenberg, M.J. Iliff, B.L. Sullivan, & C.L. Wood, 2010, xls, Cornell University Press.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- BirdLife International (2004). Buteogallus meridionalis. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 10a Majo 2006. Malplej Zorgiga.
- ffrench, Richard. (1991) A Guide to the Birds of Trinidad and Tobago, 2‑a eldono, Comstock Publishing. ISBN 0-8014-9792-2.
- Hilty, Steven L. (2003) Birds of Venezuela. Londono: Christopher Helm. ISBN 0-7136-6418-5.
- A guide to the birds of Costa Rica de Stiles kaj Skutch ISBN 0-8014-9600-4
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Filmetoj de Savana buteogalo ĉe Internet Bird Collection
- Savana buteogalo, fotaro VIREO
| ||||||||||||||||||
