Sierra de los Tuxtlas

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Sierra de los Tuxtlas
montara sistemo • ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+]

Supermara alteco1 731 m [+]
Koordinatoj18° 33′ 29″ N, 95° 12′ 0″ U (mapo)18.558-95.2Koordinatoj: 18° 33′ 29″ N, 95° 12′ 0″ U (mapo)

Sierra de los Tuxtlas (Veracruz)
Sierra de los Tuxtlas (Veracruz)
DEC
Sierra de los Tuxtlas
Sierra de los Tuxtlas

Sierra de los Tuxtlas (Meksiko)
Sierra de los Tuxtlas (Meksiko)
DEC
Sierra de los Tuxtlas
Sierra de los Tuxtlas
Map
Sierra de los Tuxtlas
vdr
Situo de Tukstlas-Montaro rilate al Terkolo de Tehuantepeko.
Situo de Tukstlas-Montaro.
Nubo-ĉirkaŭata Sankta-Marteno-Tukstla-Vulkano.

La Sierra de los Tuxtlas (aŭ Tukstlas-Montaro) estas vulkana zono laŭlonge de la sudorienta Verakruca Golfa Marbordo en sud-centra Meksiko. Pintoj en tiu montaro inkludas Sankta- Marta-Vulkanon kaj Sankta-Marteno-Tukstla-Vulkanon, ambaŭ altiĝantaj super 1700 metroj. Tiu ĉi vulkano estas la nura freŝdate aktiva vulkano en la zono, erupciinte en 1664 kaj denove en majo 1793. Ĝi estas larĝa alkala ŝilda vulkano kun unu kilometron larĝa pinto. Centoj da pli malgrandaj skorio-konusoj troviĝas tra tuta la Tukstlas-Montaro.

Aliaj, estingiĝintaj vulkanoj inkludas San Martín Pajapan (1 160 metrojn) kaj Cerro El Vigia (800 metrojn).

La vulkanoj de Tuxtlas-Montaro estas insula anomalio. La vulkanoj estas apartigitaj de la plej proksima vulkano en la Sierra Nevada okcidente je proksimume 250 kilometrojn kaj de la Centr-Amerika Vulkana Zono sudoriente je preskaŭ 330 kilometrojn.

Historio[redakti | redakti fonton]

Tiuj montaroj estis uzitaj kiel fonto de bazalto far la Olmekoj dum la epoko de ilia frua civilizo. Bazalto estis flose transportita tra retejo de riveroj kaj tiam transformita en monumentojn inkluzive de gigantaj kapoj [1].

Tukstlas-montara Biosfera Rezervejo[redakti | redakti fonton]

La supraj flankoj de Sankta-Marteno-Tukstla- kaj de Sankta-Marta-Vulkanoj estas kovritaj de neotropisa pluvarbaro, dum la pli malaltaj partoj estas kovritaj de deformitaj paŝtejoj. La Tukstlas-Montaro inkludas la tutan samnoman biosferan rezervejon. En la areo estas nombraj endemioj, kiel la Tukstla koturnokolombo.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Ancient Mexico and Central America

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • hispane Yarza de la Torre, Esperanza 1971 : Volcanes de México, Aguilar, 237 p.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]