Skribisto
La profesio de skribisto (lat.: Actuarius) kiel spertulo pri skribo kaj lego plurfoje ŝanĝiĝis dum la paso de la homa historio laŭ taskaro kaj graveco.
En la antivaj kulturoj skribistoj estis altfakuloj, kiuj rangis ĉepinte de siaj socioj. Dum epokoj, en kiuj eĉ la reĝo preskaŭ neniam ŝcipovis legi nek skribi, ili havis la pozicion de skribfakulo kaj aktisto. En la mezepoko la monaĥejoj estis centroj de la skribarto, kies ĝermoj ili fariĝis. Ekde la malfrua mezepoko la supren strebanta burĝaro komencis mal-analfabetiĝi; proceso, kiun aparte en Germanujo progresigis la reformacio. Pro la kreska kleriĝo de la socio la funkcio de la skribistoj evoluis al tiu de aktisto.
Nuntempe vera skribista profesio ekzistas en la socioj de subevoluitaj landoj, kie la anafabetismo ankoraŭ estas vaste disvastiĝinta.