Stefano la 3-a (Moldavio)
Stefano la Granda, rumane Ștefan cel Mare, (naskiĝis ĉirkaŭ 1433 en Borzești; mortis la 2-an de julio 1504 en Suceava) estis la tria rumana "vojevodo" (Princo de Moldavio) de eŭropa rango, kiu famiĝis en Eŭropo pro sia longa rezisto kontraŭ la Osmanida imperio.
-en.svg)
Stefano la Granda, kiu regis de 1457 ĝis sia morto en 1504 estis la plej grava el la regnestroj de la Princlando Moldavio. Li apartenis al la malnova princa familio kaj akiris la tronon batalante kontraŭ sia onklo, kiu mortigis sian patron, la princon Bogdano la 2-a.
Komerco
Li restis en la memoro de la posteuloj ne nur pro siaj heroaĵoj, sed ankaŭ pro sia mastrado de la lando. Li kuraĝigis la komercon donante gravajn privilegiojn al la negocistoj el Hungario kaj Pollando en epoko, kiam la moldavaj princoj ankoraŭ regis la faman vojon inter la Balta kaj la Nigra Maroj.
Religia konstruado
Tiu komerco permesis al li akiri grandajn enspezojn kaj havi senkomparan konstrulaboron en sia lando. Li konstruigis plurajn monaĥejojn, la ĉefa estis Putno, kaj rekonstruigis aliajn, kiel Voroneco, Humor', Njamco ktp. La tradicio atribuis al lia epoko ĉiujn malnovajn preĝejojn moldavajn al kiuj oni ne konis la devenon. Li helpis ankaŭ eksterlande la ortodoksan eklezion, konstruinte aŭ riparinte preĝejojn ĉe la monto Athos, en Valaĥio / (rumane: Țara Românească, Valahia) kaj Transilvanio.
Ekstera politiko
Tre agema li estis en la ekstera politiko. Li atentis ĉiam ne havi du samtempajn kontraŭulojn.
Komence de sia regado, li apogis sin sur la pola reĝo Kazimiro la 4-a kontraŭ la hungara reĝo Matiaso Korvin.
Militoj kaj konfliktoj
Sanktigo
Danke pro lia kristana agado, la rumana ortodoksa eklezio sanktigis Stefanon la Grandan en 1992 sub la nomo 'Stefano la Granda kaj Sankta'.