Subapikalo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lokoj de artikulacio
Labialo
Bilabialo
Labial-velaro
Labial-alveolaro
Labial-dentalo
Koronalo
Lango-labialo
Interdentalo
Dentalo
Alveolaro
Apeksa konsonanto
Laminalo
Postalveolaro
Alveolo-palatalo
Retroflekso
Dorsalo
Palatalo
Labial-palatalo
Velsono
Uvularo
Uvular-epiglotalo
Radikalo
Faringalo
Epigloto-faringalo
Epiglotalo
Glotalo
Ĉi tiu paĝo entenas fonetikan informon en la IFA, kiu povas ne ĝuste montriĝi per iuj retumiloj.
[Helpon!]
vdr

La subapikalo (aŭ subapikala konsonanto) estas konsonanto farata per kontaktado per la subo de la pinto de la lango. La solaj ordinaraj subapikalaj artikulacioj troviĝas en la postalveolara tra palatala regiono; tiuj nomiĝas "retrofleksoj".

Tamen, la plejo da tiel-nomitaj retrofleksaj konsonantoj fakte estas apikalaj;[mankas fonto] veraj subapikalaj retrofleksoj troviĝas en la dravidaj lingvoj de suda Barato.

Malofte la termino "sublaminalo" uzatas por subapikalo. Tamen, tiu termino povus preferinde rezerviĝi por raraj sonoj[mankas fonto] prononcataj inter la subo de la lango kaj la planko de la buŝo, kia la "sublaminala malsupra alveolara klaketo" prononcata inter la lango kaj la malsupra gingivo, kies simbolo en la Etendita IFA estas [¡].

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]