Tajloro

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Tajloroj en la 16-a jarcento, Germanio
Tajloro laboranta en Honkongo

Tajloro estas metia profesio de la teksaĵo-prilaborado. La tasko estas formtranĉi kaj kunigi tukojn. La laboriloj estas pinglo, fadeno, tondilo, tajlorkreto kaj ekde la 19-a jarcento ankaŭ la kudromaŝino.

Tajloro kiel familia nomo[redakti | redakti fonton]

La nomo de tiu ĉi metiisto estas vasta familia nomo en multaj lingvoj, ekzemple:

En la filmo Meeting Venus de István Szabó multaj fikciuloj nomiĝas "Tajloro", sed diverslingve.

Proverboj[redakti | redakti fonton]

Ekzistas pluraj proverboj pri tajloro en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:

  • Citaĵo
     Ĉiu tajloro havas sian tranĉmanieron. 
  • Citaĵo
     Oni ne pagas per gloro al sia tajloro. 
  • Citaĵo
     Truon de l' honoro flikos neniu tajloro. 

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2011-12-25. Alirita 2008-08-16.