Transmara distrikto (Francio)

El Vikipedio, la libera enciklopedio


Regionoj kaj kolektivumoj, kiuj konsistigas la transmaran distrikton por eŭropaj balotoj

La transmara distrikto (france "circonscription Sud-Est") estas franca balota distrikto uzata en ĉiuj kvin jaroj ekde 2004 por la eŭropaj balotoj por elekti per universala rekta baloto, naŭ[1] (dek en 2004) de la sepdek du eŭrodeputitoj atribuitaj al Francio, per la traktato de Nico, inter la 736 membroj de la eŭropa Parlamento. Kreita en 2003[2], kiel la sep aliaj similaj grandaj distriktoj, ĝi arigas balotantojn de regionoj Gvadelupo, Franca Gvajano, Reunio kaj Martiniko kaj aliaj teritorioj de la transmara Francio en unu sola balotantaro, kiu enhavis, en 2004, 1 435 978 enskribitojn[1].

Laŭ la dispozicioj difinitaj per la leĝo n° 2007-224 de la 21-a de februaro 2007 : « La transmara distrikto konsistas el tri sekcioj. Ĉiu listo kandidato en tiu distrikto enhavas almenaŭ po unu kandidato por ĉiu sekcio. Dekreto disdonas la seĝojn de la transmara distrikto en la tri sekciojn. La sekcioj estas limigitaj tiel :

Tiu leĝo, kiu estis aplikita por la unua fojo en junio 2009, ebligis eviti la kazon, kiu okazis en 2004, kiam tri deputitoj el tri estis el Reunio, la plej loĝata kolektivumo.

Balotoj de 2009

En majo 2009, ĵus antaŭ la fino de la parlamenta periodo, jen la eŭropaj deputitoj :

  1. Madeleine de Grandmaison, Konfederacia Frakcio de la Unuiĝintaj Eŭropaj Maldekstruloj (GUE/NLG)
  2. Catherine Néris, Socialisma grupo en la Eŭropa Parlamento
  3. Margie Sudre, grupo de la Eŭropa Popola Partio (PPE) (Kristanaj-demokratoj) kaj Eŭropaj Demokratoj européens

Rezultoj

11 listoj estis deponitaj, jen la rezultoj[3] :

Nombro % Registritoj % Balotintoj
Registritoj 1 635 705 100,00
Sindetenoj 1 260 081 77,04
Balotintoj 375 624 22,96
Blankaj aŭ nulaj 27 828 1,70 7,41
Esprimitaj 347 796 21,26 92,59
Listo kondukita de Partio Voĉoj % esprimitaj Seĝoj
Marie-Luce Penchard Prezidenta majoritato 103 247 29,69 1
Élie Hoarau Alianco de la Transmaraĵoj[4] 73 110 21,02 1
Ericka Bareigts Socialisma Partio (PS) 70 514 20,27 1
Harry Durimel Eŭropo Ekologio 56 502 16,25 0
Gino Ponin-Ballom Demokrata Movado (MoDem) 32 322 9,29 0
Erika Kuttner-Perreau Libertas 10 015 2,88 0
Jacques Étienne Eŭropo Demokratio Esperanto (EDE) 1 537 0,44 0
Daniel Mugerin Nacia Centro de Sendependuloj kaj Kamparanoj (CNIP) 225 0,06 0
Grégoire Andriantsalama Reĝisma Alianco 127 0,04 0
Annie Marciniak Kuniĝo por Civitana Iniciato 102 0,03 0
Amandine Dalmasso Sendependa Ekologiisma Alianco 95 0,03 0

Elektitoj

La elektitaj deputitoj sur la tri unuaj listoj ne respondas necese al la tri listestroj pro la aparta maniero disdoni la seĝojn laŭ sekcio. La ordo estas tiu de la ministerio pri enlandaj aferoj :

Sekcio Partio Nomo Parlamenta grupo
Hindioceana (02) Alianco de la Transmaraĵoj Younous Omarjee Konfederacia Frakcio de la Unuiĝintaj Eŭropaj Maldekstruloj (GUE/NLG)
Atlantika (01) Socialisma Partio (PS) Patrice Tirolien Partio de Eŭropaj Socialdemokratoj (PSE)
Pacifika (03) La Kuniĝo-UMP Maurice Ponga Eŭropa Popola Partio (PPE)

Deputitoj elektitaj en 2004

(en 2004, la distrikto ne estis subdividita en sekcioj)

Partio Nomo Parlamenta grupo
Socialisma Partio (PS) Jean-Claude Fruteau Partio de Eŭropaj Socialdemokratoj (PSE)
Unuiĝo por Popola Movado (UMP) Margie Sudre Eŭropa Popola Partio kaj Eŭropaj Demokratoj (PPE-DE)
Reunia Komunisma Partio (PCR) Paul Vergès Konfederacia Frakcio de la Unuiĝintaj Eŭropaj Maldekstruloj (GUE/NLG)

Notoj kaj referencoj

  1. 1,0 1,1 Rezultoj de la eŭropaj balotoj de la 13-a de junio 2004 - Baloto finita la 13-an de junio je la 17h55 : en la transmara distrikto, TTT-ejo de la ministerio pri enlandaj aferoj.
  2. Leĝo n° 2003-327 de la 11-a de aprilo 2003 pri elekto de la regionaj konsilianoj kaj de la repezentantoj en la eŭropa Parlamento kaj ankaŭ pri ŝtata helpo al politikaj partioj (1), Oficiala Gazeto de la 12-a de aprilo 2003.
  3. Eŭropaj balotoj de 2009 en Francio - Rezultoj en la transmara distrikto sur la TTT-ejo de la ministerio pri enlandaj aferoj
  4. Listo ariganta la transmarajn progresismajn partiojn sendependaj de la naciaj politikaj movadoj kaj venantaj de la batalo por malkoloniado kaj egaleco, tiu listo rivevis subtenon de Maldekstra Fronto

Vidu ankaŭ

Rilataj artikoloj