Venecio

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Venecio
itale: Venezia, venecie: Venesia, venecie: Venexia
urbo
Vido al Venecio
Oficiala nomo: Venezia
Ŝtato Italio Italio
Duoninsulo Apenino
Regiono Veneto
Provinco Provinco de Venecio
Historiaj regionoj Venecia respubliko, Itala reĝlando
Akvovojo Granda Kanalo de Venecio
Konata loko Baziliko de sankta Marko
Laguno Laguno de Venecio
Situo Venecio
 - alteco m s. m.
 - koordinatoj 45° 26′ 15″ N 12° 20′ 09″ O / 45.43750 °N, 12.33583 °O / 45.43750; 12.33583 (mapo)
Areo 414,57 km² (41 457 ha)
Loĝantaro 270 660 (30.04.2009)
Denseco 652,87 loĝ./km²
Fondo 5-a jarcento
Horzono MET (UTC+1)
 - somera tempo MET (UTC+2)
Poŝtkodo 30100
Telefona antaŭkodo 041
ISTAT 027042
Loko de Monda heredaĵo de UNESKO
Nomo Venecio kaj ties lagunoj
Tipo de heredaĵo kultura heredaĵo
Jaro 1987 (#11)
Numero 394
Regiono Eŭropo
Kriterioj i, ii, iii, iv, v, vi
Patrono Sankta Marko la evangeliisto
Festa tago 25-a de aprilo
Situo de Venecio enkadre de Italio
Situo de Venecio enkadre de Italio
Situo de Venecio enkadre de Italio
Vikimedia Komunejo: Venezia
Retpaĝo: www.comune.venezia.it

Venecio (itale Venezia [venecja]) estas la ĉefurbo de la itala regiono Venetio (itale Veneto [veneto]). Ĝi enhavas 309.000 loĝantojn (laŭ la UNO en 2000).

Historio

En la 5-a kaj 6-a jarcentoj, en la epoko de la barbaraj invadadoj, la enloĝantoj de la romia urbo Aquileia fuĝis al la enmarĉa vilaĝeto Rialto ['rjalto]. Kvankam la nova komunumo estis laŭnome parto de la Bizanca imperio, la venecianoj estis fakte sendependaj jam en la 9-a jarcento.

Sub la regado de la doĝoj la Venecia respubliko etendiĝis ĝis la riĉa Oriento (orienta marbordo de la Adriatiko, Peloponezo, Cipro, kvartaloj en Konstantinopolo kaj en la Latinaj Ŝtatoj de Sirio kaj Palestino.

Kontinenten la Respubliko atingis la limojn de la Ŝtato de Milano, de la Papaj Ŝtatoj kaj de la Aŭstra imperio.

En 1797 la Serenissima (Tre Serena Respubliko) perdis sian sendependecon pere de Aŭstrio.

En 1923 en la paskaj tagoj okazis la Internacia Konferenco por Komuna Komerca Lingvo en Venecio.

Geografio

La koro de Venecio estas la 3800-metrojn-longa Canal Grande (Granda Kanalo), kiu trafluas la tutan urbon S-forme. De la Kanalo admireblas vico da belegaj palacoj (Palazzo Vendramin-Calergi, Palazzo Contarini-Pisani, la Ca' d'Oro [Ora Domo], Ca' da Mosto, Palazzo Grassi, Palazzo Corner, kaj tiel plu) kaj pontoj (kiel la Ponte di Rialto).

La Placo de Sankta Marko estas aŭtentika majstraĵo de la eŭropa arkitekturo. Oni ĝin nomas la loĝoĉambro de la venecianoj. La bizanca Baziliko de sankta Marko gastigas la mortrestaĵon de la patrono.

Ĉe la dekstra flanko de la baziliko staras la Palazzo Ducale [pa'latco du'ka:le] (Doĝa Palaco).

Inter la aliaj preĝejoj troviĝas la Salute (Savo [de la pesto]), San Giorgio [saη 'ĝorĝo] (en la insuleto San Giorgio), i Frari (la Monaĥoj).
Inter la multaj muzeoj troviĝas Guggenheim kaj Correr.

Allogas ankaŭ kelkaj aparte situantaj insuletoj, kiel ekzemple Murano. Sur aparta insuleto estas la tombejo San Michele.

Famuloj

Esperanto

En 1923 estis en Venecio la Unua Internacia Konferenco por Helplingvo en Komerco kaj Turismo, kies aranĝon helpis Itala Esperanto-Federacio. Dum la sama jaro, la loka Esperanta grupo "L.L.Zamenhof" eldonis libron Gvidlibro tra Venecio.

Vidu ankaŭ

Venecio - La granda kanalo

Bildgalerio

La granda kanalo en Venecio
La granda kanalo en Venecio

Ŝablono:LigoLeginda