Ventokaptilo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
ventokaptilo en Jazdo, Irano

Ventokaptilo, iam nomata ventoturo, estas vertikala strukturo en konstruaĵoj (privataj aŭ publikaj) por enkonduki venton en la internon de la konstruaĵo por malvarmigi kaj desekigi la enajn spacojn.

Probable ĝi – kiel kanato (karizo), subtera akvokanalo por alkonduki akvon de ĝia fonto al foraj lokoj en sekaj regionoj por tiea utiligado – estis inventita en dezertaj partoj de la antikva Persa Imperio por malvarmigi la internajn spacojn dum la varmegaj tagoj per naturaj rimedoj.

tradicia ventokaptilo en Sirĝan

Por purigi la enkondukitan vent-aeron je la polveroj de saharaj ventoj, ekzistas akvobaseno ĝuste sub la vertikala kanalo de la ventokaptilo, tiel ke rezulte de kontraŭ-frapiĝo de la vento al la akvosurfaco, la polveroj absorbiĝas en la akvon kaj la purigita, humidigita kaj malvarmigita vento eniras la internajn spacojn de la konstruaĵo.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]