Vikipedio:Artikolo de la semajno/2012/16
Urarto aŭ Urartu (asirie māt Urarṭu; Uraŝtu babilone; Ուրարտու armene) estis malnova reĝlando de la Ferepoko, kiu formiĝis post la falo de la Hitita imperio. Ĝi korespondas al la t.n. reĝlando Ararat aŭ Van (Biaj aŭ Biainili en la urarta lingvo), situinta en montara regiono inter la sudoriento de la Nigra Maro kaj la sudokcidento de Kaspio, nuntempe kunhavigata de la sendependaj modernaj ŝtatoj Armenio, Irano kaj Turkio. La teritorio inkluzivas la grandajn lagon de Van en Turkio (kie troviĝas la antikva ĉefurbo Tuŝpo), la lagon Urmia en Irano kaj Sevan en Armenio. El tiu regiono devenas la originoj de la armenoj.
Pli specife, Urarto estas asiria termino por la geografia regiono, dum «Urarta reĝlando» aŭ «Biajnilaj teritorioj» estas termino uzata en la moderna historiografio por la ferepoka ŝtato kiu troviĝis en tiu regiono. La ŝtato troviĝis sur la plataĵo inter Malgranda Azio, Mezopotamio, kaj Kaŭkazio, poste nomata Armena Plataĵo. La reĝlando akiris potencon en la dua duono de la 9-a jarcento a.K., sed estis konkerita de la Medoj komence de la 6-a jarcento a.K.
La nomo Urartu venas el asiriaj fontoj ...