Violette Nozière (filmo)

Violette Nozière
filmo
Originala titolo	Violette Nozière
Originala lingvo	franca lingvo
Kina aperdato	1978, 22 nov. 1978
Ĝenro	filma dramo, krimfilmo
Kameraado	Jean Rabier
Reĝisoro(j)	Claude Chabrol
Produktisto(j)	Denis Héroux
Scenaro	Claude Chabrol • Odile Barski • Hervé Bromberger
Loko de rakonto	Parizo
Muziko de	Pierre Jansen
Rolantoj	Isabelle Huppert • Stéphane Audran • Jean Carmet • Guy Hoffman • Lisa Langlois • Jean-François Garreaud • Bernard Alane • Bernadette Lafont • Dora Doll • Albert Augier • Benoît Ferreux • Dominique Zardi • Fabrice Luchini • François Maistre • François-Eric Gendron • Frédérique Tirmont • Gilbert Servien • Greg Germain • Guy Hoffmann • Henri Attal • Henri-Jacques Huet • Jacqueline Pierreux • Jean Dalmain • Jean Depussé • Jean Parédès • Jean-Marie Arnoux • Jean-Pierre Coffe • Jeanne Herviale • Louise Chevalier • Marco Pauly • Mario David • Marius Laurey • Maurice Vaudaux • Michel Dupleix • Rudy Lenoir • Sylvie Moreau • Zoé Chauveau
Produktinta firmao	Cinévidéo
Honorigoj	César Award for Best Supporting Actress
IMDb
	v • d • r

Por samtitola artikolo vidu la paĝon Violette Nozière.

Violette Nozière estas franca filmo de Claude Chabrol aperinta en 1978.

Temo[redakti | redakti fonton]

La filmo estas inspirita de reala okazintaĵo en 1933 kaj 1934 koncerne junulinon Violette Nozière, akuzitan pro mortigo de sia patro. Dum la 1930-aj jaroj, Violette Nozière estas adoleskantino kiu sekrete prostituas sin; ŝiaj gepatroj, ĉe kiuj ŝi vivas, nenion rimarkas, nek ŝia patro Baptiste Nozière, nek ŝia patrino Germaine Nozière. Ribelante kontraŭ ili pro ilia etburĝa karaktero, ŝi enamiĝas al juna senmonulo, kiun ŝi praktike vivtenas dank'al etaj ŝteloj ĉe siaj gepatroj kaj enspezoj eltiritaj el prostituado.

Dume, ŝiaj gepatroj estas informitaj de la kuracisto de Violette, ke ŝi suferas sifilison. Violette sukcesas pli-malpli konvinki sian patrinon, kvankam suspekteman, kaj sian patron, pli indulgeman, ke iamaniere ŝi heredis la malsanon de ili. Dank'al tiu preteksto, ŝi sukcesas sorbigi al ili kuracilon, kiu riveliĝos venenaĵo. Ŝia patro mortas sed la patrino pluvivas, kaj Violette estas arestita kaj akuzita pro murdo. Por defendi sin, ŝi deklaras, ke ŝia patro sekse atencis ŝin; per abrupta uzo de revenoj en la pasinton, Chabrol konfuzas la spektantojn, kiuj ne plu scias ĉu temas pri mensogo de Violette aŭ pri duon-vero. Konvinkita pro murdo, ŝi estas kondamnita al gilotino, tamen ekstera voĉo sciigas nin, ke iom post iom ŝia puno estos ŝanĝita kaj reduktita ĝis finfine ŝi estos liberigita, ŝi edziniĝos kaj naskos kvin infanojn.