Vitrino
Vitrino (el la franca: vitrine, vitre = vitro; latine: vitreum = vitro) estas elmontra ŝranko kun almenaŭ unuflanke vitra vando aŭ ujo kun levigebla vitra kovrilo. Vitrino ebligas la vidon de la enaj objektoj sen malfermo. Sinonimo estas montroŝranko aŭ montrujo.
La funkcio de vitrino estas kutime prezentado de elektitaj kaj ofte altvaloraj aĵoj. Oni celas protekton de la aĵoj kontraŭ malpermesita forpreno, damaĝo pro mekanikaj aferoj, klimato, polvo aŭ troa lumo.
Vitrinoj troviĝas ekzemple en muzeoj kaj estas uzitaj ankaŭ kiel anonctabuloj.
Ankaŭ en privataj hejmoj vitrinoj troveblas.
Laŭ Francisko Azorín vitrino estas simple Elmontra vitroŝranko.[1] Li indikas etimologion el la latina vitrum (vitro).[2]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 212.
- ↑ Azorín, samloke.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Barbara Karwatzki, Hartmut John (Red.): Der Ausstellungsraum im Ausstellungsraum. Moderne Vitrinentechnik für Museen. (= Schriften des Rheinischen Museumsamtes; Nr. 59). Rheinland-Verlag, Pulheim / Habelt, Bonn 1994, ISBN 3-7927-1462-0
- Inge Weidemann, Doris Schmidt: Praxisbuch Schaukastengestaltung. Hänssler, Holzgerlingen 1999, ISBN 3-7751-3253-8