Voko de la kulturkreantoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio

La voko de la kulturkreantoj (ger: Aufruf der Kulturschaffenden) publikiĝis la 18-an de aŭgusto 1934 en Völkischer Beobachter, la partia presorgano de la NSDAP, je rekta preparado de la popoldemandado pri la „leĝo pri la ŝtatestreco“, kiu celis la unuigo de la oficoj de Regna Prezidanto kaj Regna Kanceliero en la persono de Adolf Hitler.

En ĝi tekstas i.a.: „Ni kredas je ĉi tiu Führer, kiu plenumis nian ardan deziron pri konkordo. […] La Führer siaflanke postulis de ni, subteni lin fide kaj konfide. Neniu el ni mankos, se estas necese manifesti tion. […] Ni metas nian esperon sur la viron“ kaj „apartenas al la sekvantaro de la Führer“.[1]

La referendumo rezultigis por Hitler la 19-an de aŭgusto 1934 klaran plimulton de 89,9 %.

Al la subskribintoj de la voko apartenas:

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Langer Abschied. En: Der Spiegel. n-ro 23, 1989
  2. Ernst Klee, Das Kulturlexikon zum Dritten Reich, Fischer, Frankfurt am Main 2007, p. 285.
  3. Ernst Klee: Das Kulturlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945, S. Fischer, Frankfurt am Main 2007, p. 326.
  4. Ernst Klee, Kulturlexikon 2007, p. 326.
  5. Ernst Klee, Kulturlexikon 2007, S. 409.
  6. redok.de. Arkivita el la originalo je 2008-03-22. Alirita 2013-12-10.
  7. Gerald Lehner, ORF.at[rompita ligilo]