Ágoston Marich
| Ágoston Marich | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 19-an de novembro 1883 en Budapeŝto |
| Morto | 30-an de novembro 1954 (71-jaraĝa) en Reit im Winkl |
| Lingvoj | Esperanto |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto |
MARICH Ágoston [mariĉ] (naskiĝinta la 19-an de novembro 1883 en Budapeŝto; mortinta eksterlande en 1955) estis hungara esperantisto kaj poŝtoficisto, poste policoficisto; li vivis ankaŭ en Nederlando.
Vivtenado koncize[redakti | redakti fonton]
Li estis esperantisto de 1901 kaj komencis sian agadon kiel sekretario de la unua Esperanto-grupo en Budapeŝto. Baldaŭ li fariĝis kaj ĝis la unua mondmilito restis ĉefa aganto en la hungara Esperanto-movado. Post la milito li havis gravegan rolon en la polica Esperanto-movado. Li fondis kaj eldonis ĉirkaŭ dek gazetojn, sed de kelkaj el ili aperis nur unu numero. Pli gravaj estis la gazetoj La Verda Standardo (fondita en 1907) kaj La Polico (fondita en 1922). Marich verkis propagandan broŝuron en 1909, kiu aperis ankaŭ germane kaj rumane, kompilis gramatikon aperintan en 1908, okupiĝis multe ankaŭ pri la historio de la planlingvoj, ktp.
Li kompilis ankaŭ la konstatojn de Ernest Drezen (Analiza Historio de Esperanto-Movado, paĝoj 63-64, 73), kiu diras interalie, ke Marich apartenis al tiuj, kiuj entreprenis iun faron tute sen atento de normalaj ebloj. Li estis ankaŭ unu el la plej grandaj Esperanto-kolektistoj.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Skizoj el mia propagandista vivo. Eld. Biblioteko de la Verda Standardo, Budapest, 1911.
 |
|
|
|
