Jules Barbey d'Aurevilly
| Jules Barbey d'Aurevilly | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Jules Barbey d'Aurevilly | ||
| Naskiĝo | 2-an de novembro 1808 en Saint-Sauveur-le-Vicomte | |
| Morto | 23-an de aprilo 1889 (80-jaraĝa) en Parizo | |
| Tombo | Saint-Sauveur-le-Vicomte vd | |
| Religio | katolika eklezio vd | |
| Lingvoj | franca vd | |
| Ŝtataneco | Francio vd | |
| Alma mater | Collège Stanislas • Universitato de Kaeno vd | |
Subskribo 
| ||
| Familio | ||
| Patro | Théophile Barbey d'Aurevilly vd | |
| Gefratoj | Léon Barbey d'Aurevilly vd | |
| Parencoj | Edelestand du Méril vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | ĵurnalisto • eseisto • romanisto • poeto • literaturkritikisto • verkisto • historiisto vd | |
| Verkado | ||
| Verkoj | Les Diaboliques ❦ Une vieille maîtresse ❦ The Bewitched ❦ The Story Without a Name vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Jules Amédée Barbey d'Aurevilly (naskiĝis la 2-an de novembro 1808 en Saint-Sauveur-le-Vicomte, (Manika duoninsulo), mortis la 23-an de aprilo 1889 en Parizo) estis franca verkisto, romanisto, novelisto, poeto, kritikisto, ĵurnalisto kaj polemikisto. Li kontribuis vigligi la literaturan vivon en Francio dum la dua duono de la 19-a jarcento. Ties literatura verko, tre originala, estis markita de la katolikismo kaj la peko (fakte originala kaj inteligenta miksaĵo de katolikismo, dandismo kaj satanismo). Ties romanoj kaj noveloj estas meze de la vojo inter romantikismo, fantazismo kaj simbolismo. Lia eseo pri George Brummell faris lin unu el la teoriistoj de la dandismo.
Li estis influata de Lord Byron, Balzac, Walter Scott kaj Joseph de Maistre kaj influis verkistojn kiel Léon Bloy, Bernanos, Huysmans, Mirbeau, Proust.
Verkaro[redakti | redakti fonton]
Romanoj[redakti | redakti fonton]
- Le Cachet d’Onyx, verkita en 1831
- Léa, 1832
- L’Amour impossible, 1841
- La Bague d’Annibal, 1842
- Le Dessous de cartes d’une partie de whist, 1850 (reverkita ĉe Diaboliques)
- Une Vieille Maîtresse, 1851
- L’Ensorcelée, 1852 (laŭ la titolo de La Messe de l’abbé de La Croix-Jugan), 1855
- Le Chevalier Des Touches, 1863
- Un Prêtre marié, 1864
- Le Plus Bel Amour de Don Juan, 1867 (reverkita ĉe Diaboliques)
- Les Diaboliques, 1874
- Une Histoire sans nom, 1882
- Une Page d’histoire, 1882 (laŭ la titolo de Retour de Valognes. Un poème inédit de Lord Byron), 1886
- Ce qui ne meurt pas, 1883
Poezio[redakti | redakti fonton]
Eseo kaj kritiko[redakti | redakti fonton]
- Du Dandysme et de Georges Brummel, 1845
- Les Prophètes du passé, 1851
- Les Oeuvres et les hommes 1860-1909
- Les quarante médaillons de l'Académie, 1864
- Les ridicules du temps, 1883
- Pensées détachées, Fragments sur les femmes, 1889
- Polémiques d'hier, 1889
- Dernières Polémiques, 1891
- Goethe et Diderot, 1913
Aliaj[redakti | redakti fonton]
- Correspondance générale (1824-1888), 9 libroj de 1980 ĝis 1989
- Memoranda, Journal intime 1836-1864
- Disjecta membra (cahier de notes)
- Omnia (cahier de notes)
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Jean Canu, Barbey d'Aurevilly, Robert Laffont (Paris), 1945
- Hubert Juin, Barbey d'Aurevilly, Seghers (Paris), 1975
- Catherine Boschian-Campaner, Barbey d'Aurevilly, Seguier (Paris), 1989, ISBN 978-2-8773-6027-2.
- Jean-Pierre Thiollet, Barbey d'Aurevilly ou le triomphe de l'écriture, H & D (Paris), 2006 ; Carré d'Art : Barbey d'Aurevilly, lord Byron, Salvador Dali, Jean-Edern Hallier, Anagramme éditions (Paris), 2008.