Antioĥia Ortodoksa Eklezio
| Antioĥia Ortodoksa Eklezio | ||
|---|---|---|
| بطريركية أنطاكية وسائر المشرق للروم الأرثوذكس | ||
| ||
,_Sitz_des_griechisch_orthodoxen_Partiarchen_von_Antiochia_(24834046998).jpg)
| ||
| ortodoksisma patriarkujo | ||
| Geografia situo | 33° 30′ 34″ N, 36° 18′ 41″ O (mapo)33.50944444444436.311388888889Koordinatoj: 33° 30′ 34″ N, 36° 18′ 41″ O (mapo) | |
| Lando(j) | Sirio vd | |
| Sidejo | Damasko | |
| ||
 Antioĥia Ortodoksa Eklezio | ||
| Ĉefestro(j) | Johano la 10-a de Antioĥio vd | |
| Membro de | Monda Konsilio de Eklezioj vd | |
| Retejo | Oficiala retejo | |
| Antioĥia Ortodoksa Eklezio | ||
|---|---|---|
| ||
| Katedralo de Hamma, Sirio | ||
| Orientiĝo | Ortodoksa | |
| Geografiaj lokoj | Israelo, Jordano, Egiptio, Sirio, Turkio, Libano, Irano, Irako, kaj Palestina Aŭtonomio | |
| Fondinto | Sankta Petro kaj Sankta Paŭlo | |
| Nombro de membroj | 1 000 000 | |
La Antioĥia Ortodoksa Eklezio estas unu el la dek kvin aŭtokefalaj (memstaraj) eklezioj de la ortodoksa komunio. Ĝi estas unu el la kvin patriarkatoj de la primitiva kristanismo antaŭ la Orienta skismo. Ĝi estas estrata de la Patriarko de Antioĥio, konsiderata kiel posteulo de la apostoloj Petro kaj Paŭlo. Nuntempe ĝi havas ĉ. 1.350.000 kredantojn en Sirio, Libano kaj la diasporo en diversaj mondopartoj kie troviĝas la diasporo, ĉefe en Ameriko kaj en Eŭropo.
Ĝi estas unu el pluraj eklezioj kiuj postulas la heredon de la historia Patriarkato de Antioĥio. La Orienta Siria Ortodoksa Eklezio de Antioĥio faras la saman aserton, kiel faras la Siria Romkatolika Eklezio, la Maronita eklezio, kaj la Melkita grek-katolika eklezio, ĉiuj ili orientaj eklezioj en plena komunio kun Sankta Seĝo. Tiuj tri, aliflanke, reciproke rekonas unu la alian kiel tenado de aŭtentaj patriarkatoj, estanta parto de la sama Katolika komunio. La Romkatolika Eklezio ankaŭ nomumis patriarkojn el latina ritaro por multaj jarcentoj, ĝis la ofico estis forlasita en 1953 kaj nuligita en 1964 kaj ĉiuj asertoj rezignitaj.
La sidloko de la patriarkato estis antaŭe Antioĥio, en kio nun estas Turkio. Tamen, en la 15-a jarcento, ĝi estis movita al Damasko, nuntempa Sirio, en respondo al la otomana invado de Antioĥio. Ĝia tradicia teritorio inkludas Sirion,Libanon,Iranon, Irakon, Kuvajton kaj partojn de Turkio. Ĝia teritorio antaŭe inkludis la Kipra Ortodoksa Eklezio ĝis kiam ĝi iĝis aŭtokefala en 431. Kaj la ortodoksa eklezio de Kipro kaj Antioĥio estas membroj de la Konsilio de Mezorientaj Eklezioj.
Ĝia nordamerika branĉo estas sendependa, kvankam la Sankta Sinodo de Antioĥio daŭre nomumas sian episkopon, elektita de listo de tri kandidatoj nomumitaj en la nordamerika arkidiocezo. Ĝia filio en Aŭstralazio kaj Oceanio estas la plej granda laŭ areo.
La gvidanto de la ortodoksa eklezio de Antioĥio estas nomita patriarko. La nuna patriarko estas Ignatius la 4-a. Membrostatistiko estas varia, sed povas esti 1,100,000 en Sirio kaj 250,000 en Libano kiel ĉefaj komunumoj.
 |
|