Jean-Pierre Thiollet

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Jean-Pierre Thiollet
Persona informo
Jean-Pierre Thiollet
Naskiĝo 9-an de decembro 1956 (1956-12-09) (67-jaraĝa)
en Poitiers
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio vd
Alma mater Universitato de Parizo 3 Sorbono Nova • Universitato de Parizo • Universitato de Parizo-Sorbono vd
Profesio
Okupo ĵurnalistoverkisto vd
Laborkampo opinia ĵurnalismo • literary activity vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Jean-Pierre THIOLLET (naskiĝis la 9-an de decembro 1956 en Poitiers) estas franca eseisto kaj ĵurnalisto. Li studis en liceo de Châtellerault.

Dum la 1980-aj jaroj aŭ la mezo de la 1990-aj jaroj li samtempe laboris kiel ĵurnalisto por la pariza taggazeto Le Quotidien de Paris aŭ por la revuo L'Amateur d'Art, La Vie française, Paris Match, Vogue Hommes... En la periodo de 2009 ĝis 2012 estas ĵurnalisto por la taggazeto France-Soir. En 2017, li estas lo kreinto de Cercle InterHallier en omago al Jean-Edern Hallier[1].[

Publikaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • Hallier tout feu tout flamme, 2023
  • Hallier en roue libre, 2022
  • Hallier, l'Edernel retour, 2021
  • Hallier, L'Homme debout, 2020
  • Hallier Edernellement vôtre, 2019
  • Hallier ou l'Edernité en marche, 2018
  • Improvisation so piano, 2017
  • Hallier, l'Edernel jeune homme, 2016
  • 88 notes pour piano solo, 2015
  • Piano ma non solo, 2012
  • Bodream ou rêve de Bodrum, 2010
  • Carré d'Art (Byron, Barbey d'Aurevilly, Dali, Hallier), 2008
  • Jules Barbey d'Aurevilly ou le triomphe de l'écriture, 2006
  • Je m'appelle Byblos, 2005
  • Sax, Mule & Co, 2004
  • Combattre la douleur, kun R. Relouzat, 2002
  • La Pensée unique : le vrai procès, kun aliaj aŭtoroj, 1998
  • Le Chevallier à découvert, 1998
  • Euro-CV, 1997
  • L'Anti-Crise, kun M-F Guignard, 1994
  • Utrillo, sa vie, son oeuvre, kun aliaj aŭtoroj, 1982

Referencoj[redakti | redakti fonton]