Philippe Séguin

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Prezidanto de parlamenta ĉambro
Philippe Séguin
Philippe Séguin en la kongreso de la urbestroj de Francio, en novembro 2005.
Philippe Séguin en la kongreso de la urbestroj de Francio, en novembro 2005.
Persona informo
Philippe Séguin
Naskiĝo 21-a de aprilo 1943
en Tunizo (Tunizio)
Morto 7-a de januaro 2010
en Parizo (Francio)
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per korinfarkto vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio vd
Alma mater Sciences Po Aix-en-Provence • Nacia Lernejo pri AdministradoInstituto pri Politikaj Studoj de Parizo • Carnot Lyceum of Tunis • universitato Paul Cézanne Aix-Marseille III vd
Partio Unuiĝo por la Nova Respubliko (UNR), Unuiĝo por la Defendo de la Respubliko (UDR), Kuniĝo por la Respubliko (RPR)
Familio
Infanoj Catherine Séguin vd
Profesio
Okupo politikisto vd
Aktiva en Parizo vd
35-a ĉefprezidanto de la Revizora Kortumo
Dum 21-a de julio 20047-a de januaro 2010
Antaŭulo François Logerot
Sekvanto Alain Pichon (provizore)
Prezidanto de partio Kuniĝo por la Respubliko (Francio)
Dum 6-a de julio 199716-a de aprilo 1999
Antaŭulo Alain Juppé
Sekvanto Nicolas Sarkozy (provizore)
Michèle Alliot-Marie
9-a prezidanto de la Nacia Asembleo
Dum 2-a de aprilo 199321-a de aprilo 1997
Antaŭulo Henri Emmanuelli
Sekvanto Laurent Fabius
Ministro pri socialaj aferoj kaj dungado
Dum 20-a de marto 198610-a de majo 1988
Prezidento François Mitterrand
Antaŭulo Georgina Dufoix (Socialaj aferoj)
Michel Delebarre (laboro)
Sekvanto Michel Delebarre
Urbestro de Épinal
Dum marto 1983 – novembro 1997
Antaŭulo Pierre Blanck
Sekvanto Michel Heinrich
Deputito de la 1-a distrikto de Vosges
Dum 13-a de junio 198818-a de junio 2002
Antaŭulo neniu (proporcia departementa balotsistemo)
Sekvanto Michel Heinrich
Dum 3-a de aprilo 19781-a de aprilo 1986
Antaŭulo Marcel Hoffer
Sekvanto neniu (proporcia departementa balotsistemo)
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Philippe Séguin [se.gɛ̃][1] estis franca supera ŝtatoficisto kaj politikisto, naskiĝinta la 21-a de aprilo 1943 en Tunizo kaj mortinta la 7-an de januaro 2010 en Parizo.

Sociala gaŭlisto, li estis ministro pri laboro kaj socialaj aferoj en la unua kunregado (1986-1988). Emblema defendanto de la « ne » al la referendumo pri la traktato de Maastricht, li estis prezidanto de la Nacia Asembleo de 1993 ĝis 1997. Prezidanto de la politika partio Kuniĝo por la Respubliko (RPR) ĝis en 1999, li kandidatiĝis por la urbodomo de Parizo en 2001, sed la disiĝoj de la dekstro kontribuis al lia malsukceso fronte al Bertrand Delanoë.

Ĉefprezidanto de la Revizora Kortumo de 2004 ĝis sia morto, Philippe Séguin, dank'al sia fameco, redonis videblecon al tiu institucio, kreskigante la nombron de la raportoj kaj lanĉante grandan reformon de la financaj tribunaloj.

Eldonitaj libroj[redakti | redakti fonton]

  • Réussir l'alternance (1985)
  • La Force de convaincre (1990)
  • Louis Napoléon le Grand (1990, premio de la 2-a Imperio de fonduso Napoleono, 1990)
  • De l'Europe en général et de la France en particulier (en coll., 1992)
  • Discours pour la France (1992)
  • Demain, la France : tome 1 : la priorité sociale (en coll., 1992) ; tomo 2-a : La reconquête du territoire (1993)
  • Ce que j'ai dit (1993)
  • Discours encore et toujours républicains (1994)
  • Deux France ? (Kunredaktita kun Alain Minc) (en coll., 1994)
  • 240 dans un fauteuil (1995)
  • En attendant l'emploi (1996)
  • C'est quoi la politique ? (rakontaĵo por infanoj, 1999)
  • Plus français que moi, tu meurs ! (eseo) (2000)
  • Lettre ouverte à ceŭ qui veulent encore croire à Paris (2000)
  • Itinéraire dans la France d'en bas, d'en haut et d'ailleurs (Memoraĵoj, 2003)

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Pierre Clavilier. (2006) La course contre la Honte : Suivi de Entretien avec Robert Badinter. ISBN 978-2930390185.
  • Michel Kajman, « Philippe Séguin ou l'Ambition solitaire », portreto aperinta en gazeto Le Monde, la 4-a de junio 1987
  • Jérôme Cathala kaj Jean-Baptiste Prédali, Philippe Séguin : Hussard de la République, eldoninto "Seuil", Parizo, 1996, 304 paĝoj (ISBN 2-02-022219-1)
  • Patrick Girard, Philippe Séguin : Biographie, eldoninto "Ramsay", Parizo, 1999, 390 paĝoj (ISBN 2-8411-4326-0)
  • Bertrand Munier, Le Grand Livre des élus vosgiens, 1791-2003 : conseillers généraŭ et régionaŭ, députés, sénateurs, ministres, eldoninto "Editions Gérard Louis", Haroué, 2003, paĝoj 312-313, (ISBN 9782914554343)
  • Bruno Seznec, Séguin, eldoninto "Bernard Grasset", Parizo, 1994, (ISBN 2246480418)

Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Kaj ne sə.gɛ̃ (ofta eraro)

Aneksaĵoj[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]