Herman Boerhaave
| Herman Boerhaave | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 31-an de decembro 1668 en Voorhout |
| Morto | 23-an de septembro 1738 (69-jaraĝa) en Leiden |
| Tombo | Pieterskerk |
| Lingvoj | latina • nederlanda |
| Loĝloko | Oegstgeest • Leiden |
| Ŝtataneco | Respubliko de la Sep Unuiĝintaj Provincoj |
| Alma mater | Universitato de Lejdeno • Universitato de Harderwijk • Stedelijk Gymnasium Leiden |
Subskribo 
| |
| Familio | |
| Edz(in)o | Maria Drolenvaux |
| Infano | Johanna Maria Boerhaave |
| Okupo | |
| Okupo | filozofo • botanikisto • kuracisto • anatomo • kemiisto • entomologo • universitata instruisto |
Herman BOERHAAVE [ˈɦɛrmɑn ˈbuːrˌɦaːvə], 31a Decembro 1668 – 23a Septembro 1738) estis nederlanda botanikisto, kristana humanisto kaj kuracisto de eŭropa famo. Li estis konsiderita fondinto de klinika instruado ĉe modernaj akademiaj hospitaloj kaj estas foje menciita kiel "la patro de fiziologio,"[1] kun sia lernanto Albrecht von Haller. Li estas konata ĉar pruvis la rilaton de simptomoj al lezoj, kaj, aldone, li estis la unua kiu izolis kemie la ureon el urino.[2] His motto was Simplex sigillum veri; Simplicity is the sign of truth.
El 1950 al 1970, la bildo de Boerhaave estis presita sur monbiletoj de 20 nederlandaj guldenoj. La Medicina Centro de la Universitato de Lejdeno organizas medicinan trejnadon nome Boerhaave-kursoj.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Het Nut der Mechanistische Methode in de Geneeskunde (Leiden, 1703)
- Institutiones medicae (Leiden, 1708) (Cifereca eldono el 1746 ĉe Universitata kaj Ŝtate Biblioteko de Düsseldorf)
- Aphorismi de cognoscendis et curandis morbis (Leiden, 1709), kie lia lernanto, Gerard van Swieten (1700–1772) publikigis komentarion en 5 vol.
- Institutiones et Experimenta chemiae (Paris, 1724) (senrajte). (Cifereca eldono ĉe Universitata kaj Ŝtate Biblioteko de Düsseldorf)
- Elementa chemiae (Leiden, 1732).
-
Historia plantarum quae in Horto Academico Lugduni-Batavorum crescunt, 1727 -
Aphorismi de cognoscendis et curandis morbis, 1728 -
Elementa Chemiae, 1732
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Kelly, Kate (2010). The Scientific Revolution and Medicine: 1450-1700. Infobase Publishing. p. 20
- ↑ (1956) “Urea in the History of Organic Chemistry”, Journal of Chemical Education 33, p. 452–459. doi:10.1021/ed033p452. Alirita 2011-10-11..
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Mendelsohn, Everett (2003). Transformation and Tradition in the Sciences. Cambridge University Press. ISBN 9780521524858
- Rina Knoeff (2002), "Herman Boerhaave (1668-1783): Calvinist chemist and physician." History of Science and Scholarship in the Netherlands, Volume 3. Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences.
Plia legado[redakti | redakti fonton]
- Powers, John C.. (2012) Inventing Chemistry: Herman Boerhaave and the Reform of the Chemical Arts. Chicago, London: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-67760-6.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Samuel Johnson's 1739 biography of him online: Life of Herman Boerhaave
- Museum Boerhaave in Leiden, National Museum of the History of Science and Medicine
- A recent discussion of Boerhaave's Syndrome in the New England Journal of Medicine (subskribo postulata)
- "Aphorismi de Cognoscendis et Curandis Morbis" (1709; “Aphorisms on the Recognition and Treatment of Diseases”)
- "Elementa Chemiae" (1733) (Elements of Chemistry)
- "A New Method of Chemistry" (1741 & 1753) (English Translation of "Elementa Chemiae" by Peter Shaw) Arkivigite je 2008-06-12 per la retarkivo Wayback Machine