Mei Qing
MEI Qing (ĉine:梅清; pinjine: Méi Qīng; laŭ stilo Wade-Giles:Mei Ch'ing; naskiĝis en 1623, mortis en 1697) estis ĉina pejzaĝpentristo, skribadartisto kaj poeto kiu funkciis dum la dinastio Qing.
Mei naskiĝis en Xuancheng, urbo en sudoriento de provinco Anhujo.[1] Lia ĝentilaĵa nomo estis Yuangong (渊公 aŭ 远公) kaj liaj artaj nomoj estis Qushan ("monto Qu", 瞿山), Xue Lu ("vintra ĥato", 雪庐) kaj Lao Qu Fan Fu (老瞿凡父).[2] Mei instruiĝis per Wang Meng.[1] Li estis amiko de Ŝitao, influanta kelkajn de pli fruaj verkoj de Ŝitao.[3] Liaj pejzaĝpentraĵoj estis bazita sur liaj multaj vojaĝoj al la Flava Monto.
Liaj poetaj verkoj enhavas: Tian Yan, Garret Kolekto (天延阁集) kaj Mei Shi Antologio (梅氏诗略).[4]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ 1,0 1,1 Méi Qīng Brief Biography. Arkivita el la originalo je 2009-01-05. Alirita 2008-07-17. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-01-05. Alirita 2015-09-09.
- ↑ Barnhart: 380.
- ↑ Barnhart: 272.
- ↑ Cihai: 1305.