Humberto de Alencar Castello Branco

Honorigoj
Honorigoj	Grand Cross of the Order of the Southern Cross • Order of Rio Branco • Order of Naval Merit • Grand Officer of the Military Order of Avis • Granda Kolĉeno de la Ordeno de Princo Henriko • Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic • Kavalira Grandkruco kun Kolumo de la Merita Ordeno de la Itala Respubliko vd

Postenoj
Postenoj	Prezidanto de Brazilo vd

**Humberto de Alencar Castello Branco**
Humberto de Alencar Castello Branco
Persona informo
	Humberto de Alencar Castello Branco
Naskiĝo	20-an de septembro 1900; en Fortalezo
Morto	18-an de julio 1967 (66-jaraĝa); en Fortalezo, Militista diktaturo en Brazilo
Mortis pro	hazarda morto vd
Mortis per	aviadila akcidento vd
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	portugala vd
Ŝtataneco	Brazilo vd
Alma mater	Escola Militar do Realengo • Escola de Aperfeiçoamento de Oficiais • Escola de Comando e Estado-Maior do Exército • École supérieure de guerre vd
Partio	Nacia Renoviga Alianco vd
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Argentina Vianna Castello Branco vd
Infanoj	2
Profesio
Okupo	politikisto • militisto vd
Postenoj
Postenoj	Prezidanto de Brazilo vd
Honorigoj
Honorigoj	Grand Cross of the Order of the Southern Cross • Order of Rio Branco • Order of Naval Merit • Grand Officer of the Military Order of Avis • Granda Kolĉeno de la Ordeno de Princo Henriko • Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic • Kavalira Grandkruco kun Kolumo de la Merita Ordeno de la Itala Respubliko vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Marŝalo Humberto de ALENCAR CASTELO BRANCO, diktatoro (oficiale "nomita prezidento") de Brazilo (1964-1967), naskiĝis en Fortaleza en la 20-a de septembro de 1900 kaj mortis en la 18-a de julio de 1967. Li estis filo de generalo Cândido Borges Castello Branco.

Nomita ĉefo de Terarmea Stabo de João Goulart en 1963, Castelo Branco estis unu el ĉefoj de puĉo de 31-a de marto de 1964. Nomita prezidento de armeo kaj trudita al parlamento (kunvokita nur tiucele) en la 15-a de aprilo de 1964, regis ĝis la 15-a de marto de 1967.

Dum lia prezidenteco, li malpermesis la politikaj partioj, prezentis novan konstitucion, malfermis parlamenton kaj malpermesis opiniojn kontraŭ registaro ("krimoj de opinio"). Li kreis du instituciajn agojn kaj leĝdonis per leĝdekretoj kaj sekretaj dekretoj. Sekretaj dekretoj permesis ke io estis krimo, sen ke neniu scias, sekve, neniu scias kio estis krimo aŭ ne. Li ankaŭ kreis novan kurzon Cruzeiro novo kaj ordonis stampi novajn monerojn.

Ĝi mortis per aerakcidento tuj post eksigi.

Kariero[redakti | redakti fonton]

Li eliris armean lernejon en 1921 kiel oficiraspiranto kaj iris al Belo Horizonte. En 1923 fariĝis unua klasa leŭtenanto, kaj fariĝis instruisto de armea lernejo de Realengo en 1927 kaj, tuj poste, li estis direktoro de Staba Lernejo. Li estis nomita kapitanon en 1938, kolonel-leŭtenanton em 1943, kaj fariĝis marŝalo post "elektita" prezidento en 1964.

Kiam li estis kapitano, studis en Francio en la École Supérieur de Guerre, kiel li lernis pri teĥnikoj de kulturbatalo, propagando kaj cenzuro. Poste, li studis en Fort Leavenworth War School, en Usono.