Fernando Savater

Fernando Savater
Persona informo
Fernando Fernández-Savater Martín
Naskonomo	Fernando Savater
Naskiĝo	21-an de junio 1947 (1947-06-21) (76-jaraĝa) en Donostio
Religio	ateismo vd
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Hispanio vd
Alma mater	Komplutensa Universitato de Madrido vd
Partio	Ciudadanos vd
Familio
Infanoj	Amador Fernández-Savater vd
Profesio
Okupo	professor of philosophy • verkisto • aktivulo • filozofo • politikisto vd
Verkado
Verkoj	Amador ❦ Q6082291 vd
Postenoj Postenoj profesoro vd
Honorigoj Honorigoj Dr. J.P. van Praag-premio • Mariano de Cavia' Price • Q9062292 • Premio Planeta de Novela • Francisco Cerecedo Prize • Ortega y Gasset Awards • Saĥarov-Premio • honorary doctorate of the University of Alcala • National Award of Essay vd
En TTT	Oficiala retejo vd
Filozofo
vd	Fonto: Vikidatumoj

Fernando Fernández-SAVATER Martín [ferNANdo saBaTER] (1947) estas hispana (eŭska) filozofo. Li verkis romanojn, lernolibrojn, eseojn, teatraĵojn kaj ĵurnalajn artikolojn.

Pensado

• Kontraŭ neagemaj filozofoj: pensistoj loĝu en la mondo, interagu en ĝi, francamaniere, majuskle, ne loĝu en paradizo.
• Raciismo: oni defendu la Klerismon, ties ideojn, pensmanierojn, ilojn kaj plaĉon por racio kontraŭ netoleremo, antaŭjuĝoj kaj neracieco.
• Kontraŭnaciismo: Savater malporas naciismon, ĉefe tiujn de lia regiono, la Eŭska Lando, sed ankaŭ aliaj, ĉar ili „stultigas, perfortigas iun kontraŭ aliulon, bezonas nesciantojn...“.
• El libertarianismo ĝis socialdemokratismo: Savater ĉiam malporis ĉiun diktatoron, sed ŝanĝis la kielon. Nun li defendas ululan demokration (demokration da responsuloj kaj kritikantoj), liberalismon (libero kaj toleremo en la societo bonas), socialdemokration (la ŝtato kunagu kun la civitanoj, tamen ĉiam respektante iliaj rajtojn; do gravas ĝian rolon), universalismon (societoj malfermu al ĉiu).
• Vitalismo: influite de Ortega kaj Nietzsche, Savater donas al la reala vivo gravecon. La vivo estas la kerno de la filozofo, do la etiko devas trovi sian fundamenton ĉe la volo, ne ĉe la devo. La filozofo kaj la etiko ne pririgardu la vivon kaj la agon per malnormalaj ideoj, sed por trovi la feliĉon.